Waarom copyrightschendingen immoreel zijn

Kunstmatige schaarste is wat een monopolist toelaat om prijzen boven de open-markt-prijs te bekomen, zoals iedereen met een klein beetje economische opleiding weet.

Heel lang geleden werden auteurs een kortstondig monopolie toegestaan, een periode die min of meer gelijkliep met de duur van een patent. Het idee was dat in ruil voor het uiteindelijk publiek worden van hun werken de auteurs tijdelijk een monopolie kregen.

in de loop der tijden zijn die copyrighttermijnen regelmatig verlengd zonder enige noemenswaardig compensatie voor de consument.

"...maar dat je de kunstmatige schaarstes ondermijnd hebt die de economie toelaten om te functioneren.
"

Alloo meneer Doktoor?

Een van mijn goede voornemens voor dit jaar is om geen bestanden meer illegaal te downloaden wanneer het gaat om een bestand dat op een redelijke en makkelijke manier legaal te downloaden is.
Maar dan moet het natuurlijk ook mogelijk zijn.
Het probleem is dat veel "content" waar ik in geïnteresseerd ben gewoon niet aangeboden wordt op een manier die mij toelaat ze legaal te downloaden (en ik wil best een redelijke prijs betalen). De hele muziekindustrie moet eens ernstig over haar businessmodel nadenken en ophouden met continu te roepen dat copiëren diefstal is.

@Bart Vanhauwaert: inderdaad een perfect voorbeeld van een foute analogie, waarvoor mijn complimenten.

De auteur gebruikt ietwat gevorderde economische terminologie om een morele intuïtie te verwoorden, die echter niet door iedereen gedeeld wordt. Ik vind de analogie met bankrekeningen nog niet zo kwaad. Wie virtueel geld bijschrijft op zijn rekening, doet de waarde van de tegenhanger van dat geld dalen. Wie virtueel muziek copieert, doet de waarde van de content van die cd dalen, omdat een deel van de prijs van een reële cd de productie van de content draagt. Dit heeft een effect op de economie achter de muziekindustrie: studio's krijgen het bijvoorbeeld bijzonder moeilijk.

Nu is de realiteit zo dat de gebruikers het normaal zijn gaan vinden gratis digitaliseerbare content te verwerven. De industrie heeft twee mogelijkheden:

1) Manieren bedenken om de gebruiker terug te laten betalen voor digitaliseerbare content, tot zelfs die content globaal herwaarderen.

2) De content omringen met "assets" die wel nog naar (harde valuta) waarde worden geschat.

Optie 1 omvat beveiliging, controle en mentaliteitswijziging. Maar ik denk ook aan een snelheid van updates die de copieur niet kan volgen. (Ooit volgt meer).
Optie 2 is realistischer. Softwarebedrijven halen hun winsten uit de diensten (installatie, customizatie, dienst na verkoop, ...). De entertainment-industrie heeft de prijzen van evenementen fors opgevijzeld, merchandising uitgebouwd, ... Artiesten moeten het mecenaat maar eens terug omarmen. Helaas is voor vele "kunstenaars" een associatie met pakweg Coca-Cola iets vies.

Als kind van de jaren '80 kan ik niet anders dan deels nostalgisch, deels beschuldigend opmerken dat het nooit zo'n vaart had gelopen indien de industrie ons niet had wijsgemaakt dat cd "betere kwaliteit" bood en "betrouwbaarder" was dan vynil. Audiofielen zijn verdeeld over de geluidskwaliteit (en neigen naar vynil) en mijn cd's "ketsen" vaker dan mijn platen blijven hangen. Daar is een grote kans gemist: platen zijn grote objecten met artwork, een geur, een fysieke sensatie bij het afspelen ... nu enkel goed voor romantici. Ik zie nu re-issues in de FNAC van historische LP's, op vynil, maar da's wat te laat vrees ik: ik heb ook geleerd nog maximum 3 euro te betalen voor een origineel in de tweedehandswinkel.

Maar vele muzikanten moeten zich niks wijsmaken: in de jaren '80 waren de platenmaatschappijen slechts bereid een handvol groepen te sponsoren om de dure vynilproductie tot stand te brengen. Vandaag is het aanbod geëxplodeerd. "Iedereen muzikant" om D. Deruddere te parafraseren, en dat is dankzij het mp3-formaat. Spotgoedkope productie en gratis reproductie, dat scheelt maar een haartje.

De muziekindustrie moet op de blaren zitten en hun businessmodel herzien: zij hebben de consument de weg getoond naar goedkope productie. Muziekgroepen moeten leren aanvaarden dat hun "content" geen harde waarde meer heeft, en inzetten op beleving, imago, merk. Voor de top gaan de kaartjes in de Elisabethzaal nog steeds vlot over de toonbank, hoe extreem geprijsd ook.

Voor ambachtelijke toondichters, die een broertje dood hebben aan optreden, marketing of merchandising, en hun zorgvuldig geproduceerde platen willen verkocht zien, is er enkel heil bij professor Barabas, tenzij de muziekindustrie het gewicht in de schaal kan leggen van het bankwezen, en de pakkans en bestraffing van hacking in hun sector drastisch omhoog gaat.

Ik ben ook geneigd te onderschrijven dat copyright-schendingen immoreel zijn, alleen wordt mijn moreel gevoel terzake voortdurend hevig aangevreten door volgende twee fenomenen:

- Ik betaal sowieso al kopieertaksen op cd's, dvd's en straks dus ook op allerlei andere dragers.
Als we dan toch analogie-dag hebben: het is alsof men een preventieve taks zou heffen op winkeldiefstallen, die ik dus sowieso moet betalen.

- Overal om mij heen zie ik peers die downloaden dat het een lieve lust is. Voortdurend word ik geconfronteerd met het feit dat vele mensen veel gratis downloaden.
Als iedereen zich zowat gratis gaat bevoorraden bij de Delhaize, voel ik mij meer en meer een onnozelaar als ik alles betaal.

Als ik in de krant lees dat de Belg gemiddeld 82 euro per jaar aan winkeldiefstal doet, is mijn eerste reactie: ik ga nú mijn 82 euro gaan stelen. Ik kan dat succesvol onderdrukken, uit eergevoel, ethische overweging, respect, angst voor repressie. Als dat bedrag zwaar gaat stijgen én als ik er sowieso een of andere belasting moet voor betalen, is dat niet langer het geval.

"Als gevolg van technologie en van marktwerking kan nu gemakkelijk illegaal worden gedownload."

En dat maakt het dus minder immoreel. Wel, ten gevolge van technologie kan ik met een vuurwapen gemakkelijker een oud vrouwtje van haar handtas beroven dan zonder. Me dunkt dat men eerder uw mening bij de flauwekul mag onderbrengen.

Inderdaad, de technologie heeft het tot nader order illegale gedrag zodanig vergemakkelijkt en de pakkans zodanig verlaagd, dat meer en meer mensen over de schreef zijn getrokken. Het toont dat moraliteit fysieke en juridische drempels nodig heeft.

"Copyright is niet ingevoerd op vraag van auteurs, maar op vraag van de drukkers. Auteurs vonden het helemaal niet erg dat hun werken werden gecopieerd, ze waren integendeel vereerd met de aandacht."

Dat zal wel voor een deel waar zijn, maar ik zou het toch maar niet veralgemenen. Vraagt u zich nooit af waarvan auteurs leven? Iemand die na zijn uren een gedichtje pleegt, zal wel blij zijn als het gratis verschijnt voor een groot publiek, iemand die zich voorgenomen heeft er van te leven, veel minder.

Het kan natuurlijk zijn dat een samenleving oordeelt dat creativiteit niet iets is dat aanmoediging verdient onder de vorm van bezoldiging.

De muziekbusiness en de auteurs moeten de tering naar de nering zetten en de realiteit onder ogen zien. Die conclusie deel ik met u, maar dan uit strategische, niet uit morele overwegingen. Ik vind gratis copiëren van andermans creaties, die de bedoeling heeft ze te verkopen, er niet minder verwerpelijk om. Misschien bevat uw harde schijf wél massa's illegaal verkregen materiaal, en zoekt u verschoning?

"Dat zal wel voor een deel waar zijn, maar ik zou het toch maar niet veralgemenen. Vraagt u zich nooit af waarvan auteurs leven?"

Dit is niet voor een deel waar, dit is gewoon zo. Copyright is ontstaan om drukkers te beschermen, niet auteurs. Dat laatste is er pas later bijgekomen. En misschien moeten auteurs zich eens afvragen of er geen andere manieren zijn om hun brood te verdienen zonder gebruik te maken van instrumenten die kunstmatige schaarste creëren. Die manieren bestaan hoor:

http://mises.org/daily/4008

Wat verdergaand op http://lvb.net/item/8157#92406 en http://www.imdb.com/title/t... :Als het natuurlijke geheugen geheugen van de mens uitgebreid wordt met het kunstamtige geheugen zonder dat men met een groter hoofd rondloopt, zal men zich eens buigen over vraag of een mens zich wel mag herinneren wat hij eens gezien en gehoord heeft in zijn of haar leven.
https://www.youtube.com/watc...