De utopie van een "sociaal Europa"

Ingezonden door LVB op 2012-03-04 08:57

Wat de Europese eenmaking betreft, is er een enorm verschil tussen wat je met de economie kan doen en wat met het sociale. Economische eenmaking is niet simpel maar wel mogelijk. Je gomt de grenzen weg, je maakt de regels gelijk voor alle landen, je zoekt naar schaalvoordelen, dat soort dingen. Sociale eenmaking is - alvast wat de voorspelbare toekomst betreft - onmogelijk. Ieder land is ervan overtuigd dat zijn sociaal model het beste is. En dat sociaal model zit meestal zo diep verweven in de maatschappij dat het zeer gevoelig ligt wanneer eraan geraakt wordt. Daardoor kon Europa de afgelopen decennia op sociaal vlak niet verder raken dan het formuleren van de kleinste gemene deler. En die is heel klein. Zachtjes harmoniseren en coördineren, heel geleidelijk om niemand te choqueren.

Is er dezer dagen dan geen hoop, nu iedereen beseft dat de sanering en de hervormingen te ver zijn doorgeslagen? Nu iedereen beseft dat de burger ook wel nood heeft aan positief perspectief? Is er dan toch kans op sociaal leven op de planeet Europa? Alweer hangt het af van wat u onder 'sociaal' verstaat. Het meest sociale wat een overheid kan doen, is jobcreatie stimuleren. Maar de beste recepten daarvoor zijn flexibilisering, lastenverlaging en deregulering. Wat heel goed is voor de outsiders (de werklozen), is dus minder goed voor de insiders (de mensen die momenteel een job hebben). Het hangt er dus maar van af of je die Europese richtlijnen sociaal vindt of niet.

Dirk De Wilde in De Tijd, 3 maart 2011

Reacties

#117001

traveller

zondag, 4 maart, 2012 - 10:37

 

" Wat heel goed is voor de outsiders (de werklozen), is dus minder goed voor de insiders (de mensen die momenteel een job hebben)"

 

Kun je mij daar een tekening bij maken aub.

Waarom zijn die zaken slecht voor hen die een job hebben? 

Er komen door die economische vrijheid van handelen meer jobs en beter betaalde jobs vrij. Wat is daar negatief aan voor de werkende mensen?

#117003

Marc Huybrechts

zondag, 4 maart, 2012 - 20:16

 

@ Traveller

Je moet die zin in zijn gepaste contekst plaatsen, een gepaste time horizon nemen, en een onderscheid maken tussn de 3 gesuggereerde soorten van maatregelen. Hij had het over ....flexibilisering, lastenverlaging en deregulering..... 

1) Op KORTE TERMIJN, zijn zowel flexibilisering als deregulering (van arbeidsmarkten) goed voor de outsiders, maar slecht voor de insiders.  Dergelijke maatregelen zullen goed zijn voor de werklozen omdat ze de werkgelegenheid zullen bevorderen en dus nieuwe kansen scheppen voor die 'outsiders'.   Echter, die maatregelen zullen SLECHT zijn voor de insiders omdat hun 'bescherming' zal verminderen, wat er op neerkomt dat verhoogde competitie op arbeidsmarkten de (onverdiende) 'economic rent' van de insiders (die ze bekomen via 'beschermingsmaatregelen') zal doen verminderen.    

2) Inderdaad, zelfs op korte termijn zal de ...lastenverlaging...voordelig zijn voor zowel insiders als outsiders, maar wel meer (en direct) voordelig voor de insiders (omdat hun beschikbaar inkomen onmiddelijk zal toenemen).

3) Op LANGE TERMIJN zullen alle 3 soorten van maatregelen (flexibilisering, lastenverlaging, deregulering) goed zijn voor zowel insiders als outsiders omdat de economische (inkomens) groei zal toenemen in de economie. 

#117005

Thinker

maandag, 5 maart, 2012 - 09:56

 

socialisme is hoe dan ook al z'n ware betekenis verloren op planeet 'europa'... het is veranderd in wat in de ogen van echte democraten raakt aan communisme

onzinnige geluks-hypotecerende belastingen, welig tierende immigratiecultuur zonder verplichingen van de gelukszoekers, in België onbeperkte werkloosheidsuitekeringen, nijd-jegens-rijken creerende rethoriek van de politiekers

als je dan ook merkt dat zowel de katholieke als de liberale politieke partijen er een socialistisch gedachtengoed op nahouden (volksverlakkerij, vooral van die laatste) dan is europa gedoemd om te falen

en ze hebben vooral zo graag kritiek op de Verenigde Staten maar daar wordt tenminste nog gevochten voor persoonlijk geluk en financiële vrijheid

 

de oplossing is nochtans heel simpel... vervolg politiekers gerechtelijk voor gesjoemel en de helft van de socialisten zit al in de gevangenis... het zou de politiek in elk geval al iets gezonder maken

verder ook elke vreemdeling met een strafbald terug naar eigen land sturen zoals ze al lang beloven en de steden zouden al heel wat veiliger worden... en vooral de bescherming voor minderjarigen afschaffen... 12-jarige moslims plegen vaak misdaden waar een volwassen Vlaamse crimineel zou bij verbleken

 

 

#117063

Johan Vandepopuliere

vrijdag, 9 maart, 2012 - 17:01

 

"Het meest sociale wat een overheid kan doen, is jobcreatie stimuleren."

Ik vind dat maar de helft van de waarheid en een verkeerd perspectief. Het noodzakelijke sociale dat een overheid moet doen is zorgen dat elke burger zijn talenten kan ontwikkelen en inzetten voor de noden van de maatschappij, niet gehinderd door monopolies, de beperkingen van ouders' beurs of door administratieve rompslomp.

Jobcreatie op communistische leest houdt geen rekening met reële noden. Als elke burger gemakkelijk ondernemer kan worden, hoeft de overheid geen jobcreatie te verrichten of bevorderen. Wie geen ondernemingszin heeft, moet inderdaad gemakkelijk aan de slag kunnen, al blijft het de eigen verantwoordelijkheid om een job te zoeken die een reële nood helpt lenigen, hetzij omdat de markt dat zo wil, hetzij omdat het een kerntaak is van de overheid (veiligheid, niet parallelliseerbare infrastructuur).

#117069

Anonymous

vrijdag, 9 maart, 2012 - 18:41

 

Een betere formulering was wellicht geweest: "het meest sociale wat een overheid kan doen, is jobcreatie niet hinderen". Verder vrees ik dat de communistische leest ook gebruikt is om uw schoeisel te vervaardigen, al voelt u dat wellicht niet zo aan. Evenwel: als u de beperkingen van ouders' beurs wil wegwerken door staatsinterventie komt u automatisch bij gedwongen herverdeling uit met alle administratieve rompslomp, staatsmonopolies, job'creaties' en andere socialistische ondeugden die ons telkens weer in de problemen brengen vandien. De meeste zelfverklaarde tegenstanders van het socialisme/communisme trappen vreemd genoeg en helaas telkens weer in de val omdat ze menen dat de staat wel degelijk mag ingrijpen in de economie, maar dan alleen in de gebieden die ZIJ hiervoor vatbaar vinden. De overheid is een kanker: hoe klein de tumor ook is, geef hem genoeg tijd en hij zal het ganse organisme om zeep helpen.