Met De Gucht een rationelere buitenlandse politiek?

Jos Bouveroux, Karel De Gucht
Op 18 juli jongstleden vroeg ik me af of Karel De Gucht een ander buitenlands beleid zou voeren dan Louis Michel. "Voorlopig wijst niets erop dat de Belgische buitenlandse politiek onder Karel De Gucht de rol van slaafse volgeling van de Franse koers zal overboord gooien", schreef ik toen. Uit de eerste toespraken en toelichtingen van De Gucht komen er alvast hoopvolle signalen. België zal in de toekomst ook actief diplomatieke steun zoeken bij de Oost-Europese nieuwe lidstaten (waarvan Jacques Chirac begin 2003 neerbuigend stelde dat ze "een goede kans gemist hadden om te zwijgen"), zal zich tegen een koers verzetten die op confrontatie met de VS zou gebaseerd zijn, en zal rekening houden met de handelsbelangen van ons land. In woorden alvast een groot contrast met de daden van Louis Michel, die zo ondiplomatisch was dat bijvoorbeeld de handel met Oostenrijk er onder leed. De Standaard schrijft vandaag: "Waar Louis Michel twijfel uitte of de VS en Europa nog gemeenschappelijke waarden hebben, zei De Gucht dat beiden ,,dezelfde waarden delen en gemeenschappelijke belangen hebben'' maar ,,het moeilijker dan vroeger eens worden'' over de omzetting ervan in concrete politiek". "Terwijl Louis Michel de Belgische diplomatie sterk in Frans vaarwater loodste, kijkt De Gucht ruimer, ook naar het nieuwe Europa', klinkt het in De Standaard (abo vereist).