Paladin, dubieuze reclamecampagne van Microsoft

Naast flauwe moppen bestaan er ook flauwe reclamestunts. Het prototype van de flauwe reclamestunt, de wanhopige poging om de aandacht te trekken maar die de geloofwaardigheid van het reclamemakende bedrijf ondergraaft, is de triomfantelijke aankondiging van het toenmalige Radio Donna dat ze live vanuit het Witte Huis zouden uitzenden. Bleek het om een tehuis voor mentaal gehandicapten te gaan dat "Het Witte Huis" heet. Woehaha broehaha, ik kom niet meer bij, wat een vondst, deadliest joke ever. Humor met het niveau van een zatte nonkel op oudejaar. In een sector die leeft van dromen, fantasie, amusement en andere fake-toestanden nog enigszins verschoonbaar en nauwelijks het vermelden waard.

Enigszins anders is het bij de pompeuze reclamecampagne voor de nieuwe "Belgische" webbrowser, Paladin. Wekenlang werd op allerlei websites, ook op deze blog, reclame gemaakt en afgeteld tot de datum van de officiële lancering van de nieuwe, Belgische , superveilige, supersnelle en super-gebruiksvriendelijke browser. Dat het hier om een grappig bedoelde (maar vooral aandachtstrekkende) vorm van misleidende reclame (in de zin van: de consument op het verkeerde been zetten) ging, werd al in een vroeg stadium overtuigend aangetoond door Michel Vuijlsteke.

Gezien het gebruik van screenshots van Zita.be, de nieuwsportaalsite van Telenet, vermoedde ik dat het om een stunt van Telenet ging. Telenet, een bedrijf bekend om zijn voortdurende, schreeuwerige en sloganeske reclamecampagnes, in die mate dat ik berichten en brochures afkomstig van Telenet al lang verticaal klasseer zonder ze nog te bekijken. Met als gevolg dat ik die paar berichten die wel relevant zijn in een zee van irrelevant marketinggebral, zoals het bericht over een gratis upgrademogelijkheid, gewoon mis.

Maar tot mijn verrassing kwam de Paladin-actie niet van Telenet, maar van Microsoft. Paladin blijkt niet te bestaan, en er wordt doorverwezen naar de beta-versie van Microsoft Internet Explorerer 8.0. Student Xavier Bertels gaf via Twitter een kernachtige interpretatie van de stunt: "de reden is eenvoudig: ze [Microsoft] vinden dat we bevooroordeeld zijn over Internet Explorer". Ha zo, we zijn tegen Internet Explorer, en als we positief staan tegenover Paladin en dan ontgoocheld zijn dat het eigenlijk om Internet Explorer gaat, dan hebben we onze eigen vooroordelen ontmaskerd! Ja, daar zit wat in. Maar, aldus nog Xavier, "het is nooit goed om klanten te beledigen". Juist. Ik behoor niet tot de religie van de Microsoft-bashers, maar met deze reclamecampagne heeft Microsoft mij ontgoocheld en zijn eigen geloofwaardigheid verminderd. Ik stond al van bij het begin argwanend tegenover het hele Paladin-gedoe, en het reukje aan deze campagne heeft zich nu ook vastgezet op de opdrachtgever, Microsoft.


Zou een dergelijke misleidende reclamecampagne veroordeeld kunnen worden door JEP, de Jury voor Ethische Praktijken inzake reclame? Een organisatie die meteen op haar achterste poten gaat staan als er een zweem van seksisme of belediging van bevolkingsroepen voorkomt in reclamecampagnes, maar zich nog niet uitgesproken heeft over acties die de consument op het verkeerde been zetten in een wanhopige poging om de aandacht te trekken? Ik vermoed dat deze Paladin-campagne misschien wel door de JEP-beugel kan, vermits de misleiding niet diende om iets te verkopen en slechts van korte duur was. Maar misleiding was er: niet alleen werd het bestaan van een onbestaand product geveinsd, er werd ook gebruik gemaakt van een valse vennootschapsnaam ("Hocus Pocus bvba" - nota bene de naam van een bestaand bedrijf dat er niets mee te maken had - in een later stadium veranderd in "Hoacus Pocus bvba"-), en van fictieve persoonsnamen van het vermeende Paladin-team: Frederik-Jan Van Den Burg, Daniel Bruiestru en Anthony Le Deyne [screenshot]. We mogen hopen en veronderstellen dat een bedrijf als Microsoft zich van het nodige juridisch advies heeft voorzien vooraleer zich in deze troebele wateren te begeven.

De volgende keer dat ik een persbericht van Microsoft lees, zal ik mij afvragen of het afkomstig is van de echte Steve Ballmer, of van zijn (wèl leuke en grappige) dubbelganger Stephanos Ballmerfeld.

Lees ook: "Paladin, de browser die er geen was" door Wim Lecluyse.