Roger Van Braekel 1930-2010
Op 10 juli jongstleden, even na 15 uur, vond een jongeman een fietser die blijkbaar bewusteloos in een sloot lag in de Egaalstraat in Wortegem. De fietser zat nog op zijn koersfiets, ademde niet meer en had een hartstilstand. De jongeman verwittigde de hulpdiensten. Zijn vader, die kort daarna ook ter plaatse was, paste hartmassage toe. De hulpdiensten konden de fietser reanimeren. In het ziekenhuis bleek dat hij twee gebroken nekwervels had en in een diepe coma lag. Tijdens onderzoeken in de uren en dagen daarna bleek dat de hersenen onherstelbare schade opgelopen hadden door het zuurstofgebrek, en dat de patiënt hersendood was. In de avond van 12 juli overleed hij.
Naast fietsen had mijn vader nog enkele andere passies. Reizen, voornamelijk naar Duitsland en Frankrijk, om er te wandelen in de bossen en de bergen, reizen die hij ook minutieus voorbereidde. Tijdens een maaltijd genieten van de zelfgekweekte groenten. Dagelijks de krant lezen. Hij was geïnteresseerd in wat er in de wereld gebeurde, tegen het gewone en alledaagse in, onwrikbaar langs de lijn van het logische denken naar de waarheid toe. De voorgaande zin komt letterlijk uit het doodsprentje van mijn grootvader Gerard Van Braekel, maar is evenzeer op mijn vader van toepassing.
Over zijn beroep vertelde mijn vader niet zo veel. Wat ik me wel nog herinner is dat hij in de jaren '60, als enige gynaecoloog in Waregem toen, meerdere keren per week 's nachts moest opstaan voor een bevalling. In een tijdperk zonder GSM moest hij altijd bereikbaar zijn, of afspreken met een vervanger die vaak tientallen kilometers verderop woonde, wat niet altijd eenvoudig was. Sinds hij op pensioen was deed hij het rustiger aan, maar hij bleef wel nog in zijn dokterspraktijk thuis de bestaande patiëntes die dit wensten verder opvolgen. Ik was bijzonder getroffen door wat een vroedvrouw mij schreef nadat ze zijn overlijden had vernomen:
Wat een triestig nieuws. Het is al een tijdje geleden dat ik hem nog gezien had maar ik houd de beste herinneringen aan hem. Zoals je weet heb ik tien jaar met hem gewerkt, we hebben samen heel veel bevallingen gedaan. Hij was een zeer toegewijde gynaecoloog in mijn ogen, hij schreef alles op, in klein geschrift gekrabbeld op zijn dossiers. Hij deed een mooie, rustige verloskunde. Hij kon heel goed stuitbevallingen doen, waaronder die van mijn oudste dochter. Ik had dan ook het volste vertrouwen in hem, nu zou er zeker een keizersnede van gekomen zijn. (...)
Als je hem beter kende kon hij heel grappig zijn, hij onthield alles en kon je op onverwachte momenten een 'stekje' geven. En alles stond in zijn blaadjes, echt alles - verdenken we hem - want zo dikwijls heb ik mensen zien verschieten: dokter, weet jij dat nog? Ook grapjes of anekdotes tussen hem en de patiëntes... Het was dikwijls toch een bevalling met een lach hier en daar. Alleen 's avonds of 's nachts zei hij niet veel, met het hoofd naar beneden zat hij te wachten, soms knikkebollend.(...)
Hij was vooral zéér eenvoudig, met zijn fiets en wandelend naar huis elke middag. Vaste rituelen daar was hij aan gehecht. (...) Het is een 'tijdperk' wat voorbij is, hij was een voorbeeld van eenvoud, bijna té, maar ik draag hem een zeer warm hart toe, ik heb er veel aan gehad.
Omdat veel lezers van deze blog in politiek geïnteresseerd zijn, wil ik toch nog iets kwijt over mijn vader en de politiek. Van mijn vader heb ik de vaardigheid van het rationeel en rechtlijnig denken meegekregen, van mijn moeder de kunst om die rechtlijnigheid af en toe te relativeren. Dat ik mij begin jaren '90 politiek engageerde, dat kon mijn vader moeilijk begrijpen. "Wat heb jij te zoeken tussen die totentrekkers, die profiteurs, die mensen met twee gezichten?" Toen ik hem uitlegde dat het nu net de bedoeling was om op een zuivere manier aan politiek te doen, voorspelde hij me dat ik nog ferm ontgoocheld zou worden. Hij kreeg uiteraard gelijk. Kort nadat ik in 2000 mijn ontslag had ingediend als plaatselijk partijvoorzitter, zei - intussen ook al wijlen - Pierre Lano hem: "hoe is het toch mogelijk dat zo'n intelligente kerel als jouw zoon zo weinig bereid is tot compromissen?" Lano bedoelde het niet als compliment, maar voor mijn vader kon dat geen mooier compliment zijn.
Eén van zijn kleinkinderen heeft een beetje as van mijn vader laten verwerken in een sieraad. Zelf beoefen ik een modernere vorm van necrofetisjisme: enkele maanden geleden heb ik het DNA van mijn vader laten sequencen bij 23andme. Gevolg: ook na zijn dood zullen er nog elke maand neven en nichten in de vijfde tot tiende graad ontdekt worden onder de tienduizenden klanten van 23andme.
Maar bovenal leeft mijn vader verder in de herinneringen van zijn familie, van zijn collega's en vrienden, en van de duizenden moeders, vaders en kinderen van wie hij de bevalling deed.
Reacties
Koen Godderis
woensdag, 28 juli, 2010 - 12:16Innige deelneming.
traveller
woensdag, 28 juli, 2010 - 12:36Innige deelneming Luc.
Rickl
woensdag, 28 juli, 2010 - 12:43RIP.
Mijn deelneming Luc.
Kris Vanhuyse
woensdag, 28 juli, 2010 - 12:44Innige deelneming & sterkte aan de familie.
Nancy
woensdag, 28 juli, 2010 - 12:46Mooie eerbetoon aan je vader... sterkte!
Hans Verbeeck
woensdag, 28 juli, 2010 - 12:48Innige deelneming Luc.
Cogito
woensdag, 28 juli, 2010 - 12:49Mijn oprecht medeleven Luc.
Elveebee
woensdag, 28 juli, 2010 - 13:04Luc, 10 jaar geleden overleed mijn vader. 9 maanden voordien hadden we nog bewust van elkaar afscheid genomen. Sindsdien verdichtte de mist in zijn hersenen.
Bij zijn begrafenis voelde ik geen pijn, geen gemis, geen verdriet. Ik hield een 'blije' toespraak. En ik voel het nog steeds zo aan, dankbaar voor wie hij was, wat we samen gemeen hadden, wat hij deed, wat hij me gaf. Ik weiger te leven met een gevoel van gemis, want hij staat er elk ogenblik wanneer ik hem roep.
Daarom condoleer ik je vandaag niet. Ik wens je wel dezelfde 'vreugde' en dankbaarheid, die ik graag met je wil delen.
ivan janssens
woensdag, 28 juli, 2010 - 13:08Mijn oprechte deelneming.
Erik Evrard
woensdag, 28 juli, 2010 - 13:25Luc,
prachtig stukje. Dit is een bijzonder waardevol eerbetoon aan je vader. Mijn oprechte deelneming.
Cain Ransbottyn
woensdag, 28 juli, 2010 - 13:58Innige deelneming!
Pierre Saelen
woensdag, 28 juli, 2010 - 14:00Beste Luc,
Elveebee heeft gelijk, maar jouw vader overleed wel onverwachts. Daarom dat ik jou en jouw familie toch mijn medeleven wil betuigen.
Wat je hierboven hebt geschreven, toont aan dat je net zoals die andere Luc dankbaar bent voor wie jouw vader was, wat hij deed en jou gaf. Koester die dankbaarheid. Ze is veel waardevoller dan elk gevoel van gemis.
Ik denk dat ieder van ons jou herkend heeft bij het lezen van: "Hij was geïnteresseerd in wat er in de wereld gebeurde, tegen het gewone en alledaagse in, onwrikbaar langs de lijn van het logische denken naar de waarheid toe." Zo de grootvader, zo de vader, zo de zoon.
Kortom, wij, jouw bloglezers, kunnen niet anders dan jouw grootvader en vader dankbaar zijn om dit zo mooi te hebben door gegeven.
dM3
woensdag, 28 juli, 2010 - 14:14Innige deelneming Luc, een mooi artikel over een waardig en eerbaar persoon.
johan vandepopuliere
woensdag, 28 juli, 2010 - 15:07Het is enerzijds triest dat een flinke mens die op zijn 80 nog kan fietsen zo'n ongeluk moet meemaken en weggerukt wordt van zijn naasten. Het is anderzijds, zoals je zegt, een troost dat hij net op die manier is gestorven. Het is dus het onvermijdelijke en plotse dat ons bedroeft.
Ik hoop dat je nog veel kracht zal halen uit je herinnering aan hem. Nu wens ik je sterkte om deze moeilijke dagen door te komen en zelf een troost te zijn voor wie het nodig heeft.
Maarten Schenk
woensdag, 28 juli, 2010 - 15:42Veel sterkte gewenst.
wareber
woensdag, 28 juli, 2010 - 15:48Mooi gedenkschrift. Mijn deelneming, Luc.
EricJans
woensdag, 28 juli, 2010 - 16:02Mooie buurt die hij daar op het laatst heeft gezien.
Een papa om oprecht fier op te zijn, zo te zien. Veel sterkte aan alle betroffenen.
PICA
woensdag, 28 juli, 2010 - 16:07Een prachtode aan een groot mens.
Een grote meneer!!
Wat een verlies!
Welgemeende deelneming aan jou en je familie.
NR
woensdag, 28 juli, 2010 - 17:01Mijn innige deelneming
Brecht Arnaert
woensdag, 28 juli, 2010 - 17:44Luc,
In je tekst lees ik: "Hij was geïnteresseerd in wat er in de wereld gebeurde, tegen het gewone en alledaagse in, onwrikbaar langs de lijn van het logische denken naar de waarheid toe. "
Ik zou durven zeggen dat zijn zoon een waardige opvolger is van zijn vader. Dat is de mooiste troost die er is.
Veel sterkte toegewenst,
Brecht Arnaert
Geert Cleuren
woensdag, 28 juli, 2010 - 18:07Mooie woorden, mijn innige deelneming
saravdv
woensdag, 28 juli, 2010 - 18:14Veel sterkte gewenst, zeer mooie tekst!
dora kaspers
woensdag, 28 juli, 2010 - 19:10Heel veel sterkte toegewenst Luc.
yupie
woensdag, 28 juli, 2010 - 19:17Condoleanties.
Guido t-Sas
woensdag, 28 juli, 2010 - 19:34Ge hebt een mooi monument voor hem opgericht. Mensen zijn niet weg, zolang er nog iemand aan hen denkt.
anita lardenoit
woensdag, 28 juli, 2010 - 22:02sterke gewenst, Luc. Plotseling overvalt je, en schudt je doorheen..ook met mijn papa en amper 1 week terug mijn schoonbroer in een verkeersongeval. Ik voel met je mee
Herman
woensdag, 28 juli, 2010 - 23:33Mooie tekst, innige deelneming.
raf
woensdag, 28 juli, 2010 - 23:52Een blogger neemt waardig afscheid van zijn vader...
Mijn oprechte deelneming, Luc, en veel sterkte.
Hilde Van Gool
donderdag, 29 juli, 2010 - 00:34Sterkte, en respect, zowel voor u als uw vader.
Hilde
marjos
donderdag, 29 juli, 2010 - 06:39Sterkte toegewenst bij dit groot verlies.
Fieseler
donderdag, 29 juli, 2010 - 08:44Oprechte deelneming met dit verlies.
Sterkte....
Leo Norekens
donderdag, 29 juli, 2010 - 11:11Mooi en sober portret.
Mijn deelneming.
Gisteren op het vliegtuig het overlijdensbericht gelezen, in de krant die de stewardessen uitdeelden.
Herteleer
donderdag, 29 juli, 2010 - 11:20Mijn deelneming.
Sam en Dirk
donderdag, 29 juli, 2010 - 12:27Onze deelneming,Luc. Prachtige, sobere tekst.
Rudi D
donderdag, 29 juli, 2010 - 12:50Innige deelneming, en veel verdere inspiratie bij zo'n grootvader voor al je mooie ondernemingen.
Rudi Dierick
Rick
donderdag, 29 juli, 2010 - 13:05Luc, heeft je pa ooit commentaren op je blog nagelaten, i.c. bij een onderwerp handelend over "die totentrekkers, die profiteurs, die mensen met twee gezichten"?
Wat dacht je pa van je blog?
LVB
donderdag, 29 juli, 2010 - 13:46@Rick: Mijn vader heeft nooit een computer gebruikt, en bezocht dus ook geen websites, laat staan dat hij er commentaren op zou achterlaten. Brieven schreef hij met een mechanische schrijfmachine (zie ook http://lvb.net/item/3165 ). Mijn vader wist wel dat ik een blog had, maar over de inhoud vernam hij maar iets als het in de krant stond.
Steven Verjans
donderdag, 29 juli, 2010 - 14:35Een mooi en warm portret, Luc.
Veel sterkte.
jvn1k
donderdag, 29 juli, 2010 - 17:30"Mijn vader wist wel dat ik een blog had, maar over de inhoud vernam hij maar iets als het in de krant stond."
waar de "msm" al niet goed voor zijn ....
traveller
donderdag, 29 juli, 2010 - 18:02@ JVN1K
JOE, KUN JE NU NOOIT EENS NADENKEN VOOR JE IETS SCHRIJFT? HET IS NIET ALTIJD DE JUISTE PLAATS EN HET JUISTE MOMENT.
Koen Robeys
donderdag, 29 juli, 2010 - 18:41Luc. Heel mooie tekst. Ik ben ontroerd. Veel sterkte in een wereld, die er zonder vader wel ineens veel leger zal uitzien.
Lizzie
donderdag, 29 juli, 2010 - 19:49Ik ben nu pas komen lezen!
Mijn oprechte deelneming bij het heengaan van je vader Luc! Ook aan heel je familie.
Hoe jullie van hem afscheid namen, jouw verhaal over zijn leven en heengaan en de eveneens fijnzinnige getuigenis van de vroedvrouw die jaren met hem werkte ... echt indrukwekkend! Ook omwille van wat er niet met woorden wordt gezegd maar wel zo sterk blijft nazinderen bij het lezen ervan.
Dit artikel gaan we niet vlug vergeten. Zo zal jouw vader, dank zij jou, ook ergens in onze herinnering blijven leven.
ivanhoe
donderdag, 29 juli, 2010 - 21:13Innige deelneming Luc
Waarom geen "show"? Soms is het toch goed om eens samen met de ruime gemeenschap stil te staan bij een overlijden? Hoeft daarom niet met veel trompettengeschal te zijn.
Gewoon een vraag uit nieuwsgierigheid, ieder doet waar hij/zij zich goed bij voelt uiteraard.
Rita Van Mossevelde
vrijdag, 30 juli, 2010 - 00:25Aan Linda en de familie betuig ik mijn oprechte deelneming.
In de beschrijving die Luc van zijn vader geeft herken ik vele trekken van Linda. Of omgekeerd.
Met medeleven,
Rita Van Mossevelde
Oud-collega Waregem.
guy cools
vrijdag, 30 juli, 2010 - 10:25Je vader verliezen of dat nu plots gebeurt of niet, is altid een emotionele klap.
Wat je als eerbetoon kunt doen is niet veel maar je moet dat doen, je vader of moeder verdient dat dubbel en dik.
Ik bewonder de mensen die dat op een natuurlijke manier kunnen zoals Luc hier.
Ook mijn oprechte en christelijke deelneming, Luc.
Andrea Ghyselinck
vrijdag, 30 juli, 2010 - 12:03Mijn oprechte deelneming aan Linda en haar familie
Draag al het mooie en goede dat jullie van jullie vader kregen verder mee in jullie hart
Andrea Ghyselinck
oud-collega Waregem
fcal
vrijdag, 30 juli, 2010 - 13:16Soms is er zoveel wat we voelen,
maar zo weinig wat we kunnen zeggen.
Filip
zaterdag, 31 juli, 2010 - 08:31Innige deelneming.
Lieve Van Braekel
zaterdag, 31 juli, 2010 - 08:43Deze reacties lezen doet toch wel 'n klein beetje deugd.
@ivanhoe: ik begrijp je bedenking maar voor ons is het simpel: wij respecteren de keuze van onze ouders.
Benny Marcelo
zaterdag, 31 juli, 2010 - 15:41Innige deelneming Luc.
Elhaz
zaterdag, 31 juli, 2010 - 17:09Innige deelneming.
Mooi om te zien dat een vader voor een deel verder leeft in zijn kinderen.
Vooral als de vader zoals in jouw geval iets door te geven had van waarde. Dat is jammer genoeg niet altijd het geval.
OutlawMike
zaterdag, 31 juli, 2010 - 23:48In de hoop dat de volgende verwijzing u niet te zeer tegen de haren strijkt. Christelijke deelneming bij het pijnlijk verlies van uw vader.
Frederik VC
zondag, 1 augustus, 2010 - 01:47Prachtige nagedachtenis van je vader.
Mijn oprechte deelneming.
vuurland
zondag, 1 augustus, 2010 - 07:45Een heel mooi portret door iemand die duidelijk de zoon van zijn vader is, en die daardoor die vader laat verderleven. Sterkte, Luc
Karl
dinsdag, 3 augustus, 2010 - 11:40Mijn deelneming. Als het dan toch moet gebeuren is dit idd de beste manier. Magere hein die met één enkele maai de levensdraad doorsnijdt.
Mijn vader wordt volgend jaar 80 en werkt nog steeds, is maw nog steeds fysiek heel aktief. Zolang er hem geen stom ongeluk in de weg staat - hij is een fevernt wielertoerist - of een kwalijke ziekte, zie ik hem nog lang fit blijven. Ik hoop maar dat ik zijn kracht zal hebben om aktief te blijven op de een of andere manier.
Mieke Matyn
woensdag, 4 augustus, 2010 - 15:43Beste Luc, en rest van de familie,
Mijn oprecht medeleven. Ook wij bewaren niets als goede herinneringen aan "papa" en zijn zachte rechtlijnige manier van doen. En vooral het plagen, dat hebben wij goed onthouden.
Als collega besef ik nu ook dat hij heel veel gewerkt heeft met een grote toewijding en inderdaad zonder "show".
Veel groeten en veel sterkte voor jullie allemaal .
Rudy
woensdag, 4 augustus, 2010 - 22:31lees dit maar nu. Zeer innige deelneming:
Marco
donderdag, 5 augustus, 2010 - 10:43Beste Luc,
Je hebt hier een zeer mooi portret van je vader geschilderd.
Mijn deelneming met je verlies.
Familie Vandersteene-Vandendriessche
donderdag, 5 augustus, 2010 - 13:45Wij bieden onze innige deelneming aan bij dit plotse verlies. Een mooie typering van een bescheiden maar een echte vakspecialist die altijd 'klaar' stond!
We onthouden de mooie herinneringen aan de geboorte van An (35) en Ewout (32)!
We wensen jullie allemaal veel sterkte toe!
juf Viviane en familie
koen
vrijdag, 6 augustus, 2010 - 08:18mijn deelneming,
een prachtig stukje Luc, mooi.
Jan Paesen
zondag, 8 augustus, 2010 - 11:00Mijn deelneming.
Het is een heel mooie nagedachtenis die je hebt geschreven.
Fieke Bazelmans (Sproet)
woensdag, 11 augustus, 2010 - 12:26Hallo beste Luc, het is al lang geleden dat wij met enige regelmaat op elkaars blog reageerden. Ik volg je echter nog altijd en las nu opeens over je vader. Mijn oprechte deelneming.
Ik vind dat je een prachtig eerbetoon aan je vader hebt geschreven waardoor wij toch een klein beetje weten, wie hij was en wat hij deed.
Heel veel sterkte met dit verlies.
Aosta subculture
woensdag, 11 augustus, 2010 - 21:23innige deelneming
Bompa
donderdag, 12 augustus, 2010 - 11:55Beste Luc,
Innige deelneming, sterkte gewenst aan je moeder.
Bompa.
pepperjack
donderdag, 12 augustus, 2010 - 19:21Een prachtige hommage. Op een prachtige site.
Zoals enkele reacties hierboven, hoop ik dat het positieve overheerst. Maar toch mijn deelneming voor het leed, de pijn en het gemis.
wouter
vrijdag, 13 augustus, 2010 - 04:04Mooi stukje luc,
sterkte !
Focus
zaterdag, 14 augustus, 2010 - 22:07Ik heb dit ontroerend stukje nu pas gelezen: de goede herinneringen zullen blijven en het is verschrikkelijk om onverwacht afscheid te moeten nemen. Heel veel sterkte in deze moeilijke periode.
Eug
maandag, 16 augustus, 2010 - 07:23Mijn innige deelneming.
bernard
maandag, 16 augustus, 2010 - 17:22Deelneming, Luc.
Mijn vader, nu 87, heeft op zijn 80ste iets gelijkaardigs meegemaakt. Fervent fietser deed hij op mooie of behoorlijke dagen een heuse rit van een 50 tal km. Op zijn 80 ste is hij daarbij gevallen, in de haag terechtgekomen. Er waren snel mensen bij, daar in Aalter. Die hebben hem goed opgevangen en naar en ziekenhuis gebracht, waar hij maar een paar uur is gebleven. Hij kon terug naar huis, maar mocht niet langer fietsen. Sindsdien doet hij winter & zomer elke dag een grote wandeling door Tielt ( alhoewel hij bijne blind is). Verleden jaar is bij hem ... borstkanker vastgesteld. Ook dat hij hij goed overleefd.
Caroline Taets
maandag, 16 augustus, 2010 - 19:43Mooie woorden, heel ontroerend! Sterkte voor de hele familie.
Mark Peeters
maandag, 16 augustus, 2010 - 19:59geen innige deelneming ;-)
Flex Flint
dinsdag, 17 augustus, 2010 - 11:15Innige deelneming Luc.
wimadrid
woensdag, 18 augustus, 2010 - 15:31Mooi gedaan, Luc. Sterkte!
oxbow
zondag, 22 augustus, 2010 - 19:13Innige deelneming Luc
Avondlander
zondag, 22 augustus, 2010 - 23:42Het verlies van je vader is zo een van de gebeurtenissen waar de rede tekort schiet.
Oprechte deelneming.
annemarie van meir
zaterdag, 28 augustus, 2010 - 22:41We leven met je mee!
John uit Wuustwezel
vrijdag, 3 september, 2010 - 17:53Laat gelezen en getroffen door de eenvoudige woorden van zijn zoon bied ik mijn christelijke en goedbedoelde deelneming aan in het verdriet van de familie. Ik lees geregeld LVB maar dan de rubriek citaten. door een val met mijn fiets en door de bloeverdunners lag ik drie weken op mijn bed, ik moest terug leren lopen, kon veel nadenken en dus trof mij uw mooie tekst die ik vandaag pas ontdekte. sterkte.
De Staat
dinsdag, 14 september, 2010 - 00:58Mijn eerste reactie: Luc is toch niet dood??? Toen zag ik de voornaam, dat het je vader was. Wat een opluchting, mijn deelname in je leed is noch innig, noch waarachtig, ik hou noch steeds van mijn vader al is hij 10 jaar ouder dan zijn dood. Iedereen sterft, hoe droevig ook, gelukkig maar. Materie verdwijnt, energie et par conséquent l'esprit - nooit. Als het echt moet, kan het misschien door entropie, wat te bewijzen valt.
Te zeggen dat ik naar je site kwam om...
Haddock
maandag, 11 oktober, 2010 - 21:05Ben wel wat laat. Mooie vader had je! Zeker weten!
Het is hem zeker een eer om zo liefdevol door zijn zoon in gedachten voort te leven.
Zal hier in het Heilig Land een kaarsje voor hem aansteken.
Voorts veel sterkte toegewenst.
ciskovitch
woensdag, 1 december, 2010 - 12:47Myn innige deelneming!
TalesPDG
zondag, 5 december, 2010 - 21:12Dag Luc,
ik bezoek niet zo heel vaak je blog, vandaar mijn late reactie. (als ik hem echter bezoek, dan blijf ik er steevast lang hangen, steeds 'flabbergasted' door de veelheid aan onderwerpen waar jij een ongezouten en welonderbouwde mening over tentoonspreid).
Daarom wil ik je nu nog , veel te laat eigenlijk, mijn medeleven betuigen met het heengaan van je vader.
Ik was getroffen door het stuk dat je daar zo mooi en in je typische stijl over wist te schrijven.
Ik hoop dan ook dat de goede herinneringen aan je vader je zullen sterken in al je daden en gedachten.
Jurgen Carlier, alias TalesPDG
Karl HERMAN
maandag, 17 januari, 2011 - 13:43Beste Luc,
Misschien herinner je je mij wel als die schoolkameraad die als 12 jarige öok sterk geïnteresseerd was in het toenmalige Apollo ruimtevaartprogramma van de Nasa.
Het is pas nu (6 maand na datum) dat ik het overlijden van uw vader verneem via een bericht van jou in Express.be.
Ik wil je langs deze weg ook, zij het laattijdig mijn oprechte deelneming en respect voor uw familie betuigen.
Misschien eens tot ziens ?
Karl Herman