Trump is geen patriot

Het is waar dat Trump in zijn acceptance speech een grim beeld schetste van de VS vandaag. Vermits Clinton een voortzetting en zelfs intensivering van het rampzalige Obama beleid belooft, is het maar normaal dat Trump benadrukt wat er allemaal verkeerd is gegaan over de laatste 15 Jaren of zo. In deze presidentsverkiezing representeert hij de oppositie of het alternatief, terwijl zij continuiteit symboliseert.

Podhoretz en de neocons van Commentary Magazine hebben geen monopolie op de definitie van "patriotisme". De Trump slogan van "make Amerika great again" impliceert dat Amerika "great" was en terug kan zijn. Het is geen "onpatriotische daad" van op de eigen tekortkomingen te wijzen. Integendeel, wie "great" wil zijn moet de eigen tekortkomingen durven onderkennen, en zeker niet aan kopindegronderij doen. Verandering/verbetering vereist een voorafgaande duidelijke identificatie van wat er intern verkeerd loopt, juist gelijk een suksesvol buitenlands beleid vereist een voorafgaande duidelijke identificatie van echte vriend en vijand. Trump voert campagne, niet alleen tegen de Obama legacy maar ook tegen die van GWBush.

Beide grote partijen zijn verdeeld, maar de linkse mainstream media plaatst de schijnwerper enkel op de Republikeinse verdeeldheid. Bij de Democrats gaat de interne strijd tussen het klienteel-socialisme van de Clintonites en het radikale communisme van de Bernie Sanders crowd ( meestal jongeren die geen historisch besef hebben van wat communisme concreet betekent). Bij de Republicans blijft een deel van de oude establishment zich verzetten tegen de Trump overname van de partij. Die tegenstand heeft veel te maken met de 'stijl' van Trump en met 'bruised egos', maar ook met de kritiek van Trump op het neocon internationalisme en op de bestaande immigratie chaos (waar Commentary Magazine en Podhoretz zich blijkbaar weinig van aantrekken).

Zoals eerder betoogt, Trump heeft zijn voor- en nadelen. Tot de pluspunten reken ik vooral: zijn duidelijke affirmatie van Amerikaanse soevereiniteit en oppositie tegen 'open grenzen', zijn suksesvolle ondermijning van de politieke-correctheid cultuur, zijn belofte op Republikeinse 'devolutie' naar de individuele Staten, en de kans op een nieuwe foreign policy approach (die ondermeer moet leiden tot het 'responsabiliseren' van geallieerden).

Commentary magazine:

-Immigration nonsense
-neocon internationalists

Trump. -border chaos
-variety pc nonsense
-reform foreign policy (new approaches: responsabiliseren van allies, duidelijk onderscheid tussen vriend en vijand.

Ik heb, voor de aardigheid, de aanvaardingstoespraken van Trump en Clinton vergeleken met het oog op "appeals to patriotism", en daarnaast ook eens gekeken of er religieuze verwijzingen in voorkwamen.  Het is duidelijk dat Hillary Clinton handig het gat opgevuld heeft dat Trump opengelaten heeft in zijn retoriek. Vooral haar verwijzing naar de Founders in Philadelphia was een schot in de roos. Het gaat uiteraard slechts om retoriek, maar retoriek is ook belangrijk.

Meer info over mijnheer Ryan: http://www.breitbart.com/big-government/2016/08/04/washington-examiner-ice-union-blames-speaker-ryan-national-immigration-crisis/

Het eerste debat is achter de rug, het Parkinson-achtig doen en laten en flauwvallen van HRC lijkt momenteel bezworen. Knap werk van de esculapen. Donald J. Trump, 1,92 m, torende toen weer over het veld, weliswaar niet zuiver 'intellectueel' maar wel als meer menselijke kandidaat, hij is dan ook een populist. Hillary Rodham Clinton daarentegen leek wel een goed ge-oliede sprekende pop, die alles vlekkeloos opdreunde. DJT liet een paar forse economische steken vallen, maar HRC wist hiervan geen gebruik te maken. Het eindresultaat was uiteindelijk Gezond Verstand - Elitair Heersend Bestel 1 : 0 in het voordeel van Joe Sixpack als die ten minste tot stemmen komt.

Parallel hieraan verscheen bij het Claremont Institute een beklijvend maar ook diepgaand essay door  Angelo Mario Codevilla. "After the Republic" heet het. Het schetst een meer algemeen beeld van de huidige politieke situatie in de VS en dezes diepere achtergronden. Hij is eerder pessimistisch over de toekomst. Het valt me moeilijk hem hierin zowel t.a.v. de VS als de EU ongelijk te geven. Zodra men feitelijke waarheden ondergeschikt maakt aan ideologische, godsdienstige of politieke opvattingen en beleidslijnen, komt men terecht in een wereld van willekeur, waar dan ook. Hij heeft ook enkele bedenkingen aangaande de aanstaande verkiezingen in de VS. Het lezen waard.

http://www.claremont.org/crb/b...

Nu men in media-land zich bewust blind staart op de al dan niet 'losse handjes' van Trump enkele decennia geleden, wordt de aandacht afgeleid van het aangeschoten wild, alias Hillary Rodham Clinton. Nochthans zijn er genoeg ernstige delicten, die haar toegewezen kunnen worden. De verloedering van de VS-beleids- en rechtsinstanties blijkt in deze zin wel erg ver gevorderd. ..

In volgend artikel wordt dit even belicht:

http://observer.com/2016/10/ja...

In deze verkiezingen zullen de "normaal niet stemmers" de belangrijkste faktor zijn. Hun gedrag laat zich moeilijk in een poll, meten.

Gaat het "Fuck you" volk in groter getale ter stemming dan de "nieuwe kwezels", dan zal Trump winnen.  

Er is beslist iets gaande in de VS, als men ziet hoe de crypto-communist Michaël Moore er over spreekt. Zijn analyse geeft gewoon aan dat een groot aantal voormalige Democraten voor Trump gaan kiezen.

https://youtu.be/4lMp_363B2c

Fox News rapporteert dat indien Clinton de staten zou winnen die sowieso als Democratisch (nou ja) beschouwd worden PLUS die welke Democratisch neigen, ze 283 kiesmannen heeft. Dan is het game over natuurlijk voor Trump.

Als Trump de "solid voting Republican" staten wint PLUS die welke Republikeins neigen heeft hij maar 192 kiesmannen. Ook als hij de kiesmannen binnenhaalt van de "toss up" states, 63, heeft hij NOG ALTIJD minder dan 270 kiesmannen.

Hij zou daarenboven ook nog moeten winnen in Pennsylvania, OF in North Carolina EN New Hampshire. Althans volgens de analyst, een zekere Mishkin: http://www.foxnews.com/politics/2016/11/04/paths-to-victory-heres-how-clinton-trump-plan-to-hit-270.html

Merkwaardig is dat in dit scenario nauwelijks sprake is van Ohio, waarvan ik toch altijd gehoord heb dat het een enorm belangrijke swing state is, één die je absoluut moet binnenhalen.

Enfin ja, afwachten dus. Plus, de polls kunnen er ook weer stevig naastzitten. Het is mogelijk dat de popular vote nog veel meer pro Trump is dan de polls laten uitschijnen.

Mike,

Terwijl ik dit schrijf is er nog niet geweten wie gewonnen heeft. De radio zal de hele nacht raporteren over de Amerikaanse verkiezingen. Er worden heel veel Vlamingen die in Amerika wonen, naar hun mening gevraagd. Wat mij opvalt is dat die Vlamingen het merendeel Clinton aanhangers zijn en dat diegenen onder hen die mogen kiezen ook vertellen hoe massaal zij aan de stemburelen de Clinton aanhangers ontmoetten.

Als dat zo is, dan zou dit betekenen dat de "Nieuwe Kwezels" toch in groten getale uit hun kast zijn komen kruipen om in het stemhokje hun heilige oorlog te voeren en de baarlijke duivel Trump te bestrijden. 

Dat is ongunstig voor Trump en ik denk dan ook dat hij de verkiezingen zal verliezen.

8 november 2016 zal dan ook het begin markeren van de definitieve en onomkeerbare verlinksing, naar Europees model, van Amerika.

Nee Luk, de heks is dood.

Het zou dwaas zijn om te denken dat Trump al zijn beloften zal waarmaken, maar hij is zijn achterban toch veel verschuldigd of binnen vier jaar ligt hij weer buiten.

De grenzen dicht is zijn eerste werk. Ik verwacht helaas niet dat hij de moslim-immigratie aan banden zal kunnen leggen, daarvoor zal de "outcry" van "weldenkend" Amerika, altijd al sympathisanten van clitoridectomielievende pedofielaanbidders te groot zijn.

Maar hij kan dan weer wel serieuze rechters aanstellen in het SC, zodat de VS op dat vlak toch weer 20 misschien 25 jaar gerust kan zijn. Mr Huybrechts, ik hoorde in het Trump-kamp al wel eens de naam Mike Lee, een senator in Utah. Is dat iemand die u kent?

Zo zie je maar hoe, voortdurende eenzijdige linkse indoktrinatie, zelfs een rechts denkende mens in verwarring kan brengen. In het radioprogramma, waar ik de verkiezingen volgde, kwamen vast uitsluitend Vlaamse Hillary stemmers aan het woord. Ik hield vooral mijn oren gespitst wanneer die Clinton stemmers het hadden over de opkomst en de voeling onder de wachtende medestemmers. Uit de intervieuws trok ik dan de verkeerde conclusie, dat de democratische kiezers in groter getale zouden ter stembus zijn gegaan.

Want dat was steeds mijn argument om te pogen de winnaar te voorspellen. Wie het meest zijn stemmers zou kunnen motiveren om te gaan stemmen, die zou winnen.

Mijn fout was voorbij te gaan aan het feit dat de Vlaamse modieuze linkse inwijkelingen waarschijnlijk ook in de "betere gelijkgestemde buurten" woonden en dus alleen maar met dezelfde kiezers in die rijen stonden.Maar goed, eind goed al goed.

Trump heeft anderzijds op mij geen grote indruk gemaakt als leider en als mens.  Maar ook hier geef ik forfait want die licht negatieve indruk kan ook volledig vertekend zijn door de manier van berichtgeving over de figuur Trump. Mijn enige houvast om het niet eens te zijn met de afschildering dat Trump alleen maar een onbenullige idioot zou zijn was zijn suksesvolle zakelijke carriere. Een alleen maar idioot zou nooit, volgens mij, zulk zakelijk sukses hebben kunnen verwezenlijken.

Laat ons hopen dat hij zijn mediakarikatuur op dezelfde manier ontstijgt als Reagan indertijd heeft kunnen doen.

Tja, de media hier en over de plas vallen weer met groot gedruis uit de lucht en zijn hoogst verbaasd bij de bekomen uitslag van de presidentsverkiezingen. Niemand zag het aankomen, stellen ze.

Nochtans waren er een aantal zaken die wezen op een discrepantie tussen de resultaten van de peilingen en de opkomsten op het terrein en op het internet. Op 1 november 2016 wist ik hier te melden dat in Augustus 2016 op de rallies van Donald Trump gemiddeld 6 200 aanwezigen waren en op deze van Hillary Clinton van gemiddeld hooguit 890. Ik suggereerde toen dat er iets gaande was.

Op het internet werden de videoverslagen van de rallies van Donald Trump 25x meer bekeken dan deze van Hillary Clinton. Dit waren aanwijzingen dat er iets op komst was, dat de peilingen niet weergaven. Ook Michael Moore gaf te kennen dat de arbeiders in de zogenaamde 'strijdstaten' naar Donald Trump overliepen.

In de MSM vond men hiervan geen spoor. Niettemin gaf de plotselinge hectische inzet van Obama,  zijn club en Hollywood de laatste weken aan, dat men ook bij de Democraten doorhad dat er iets niet klopte.

Het resultaat kennen we nu. Het 'Pravda'-gehalte van de MSM is hierbij duidelijk aangetoond. Ironisch toch dat 'Pravda' uit het Russisch vertaald de 'Waarheid' betekent. 

Het is niet zo moeilijk.

Dat de Trump kamp niet enkel uit marginalen kan bestaan is logisch en het gevolg van het feit, dat je volgens het Amerikaanse systeem, maar kan kiezen tussen twee uitersten. Ik ben er zeker van, dat Trump minder "intellectuele" (sic) stemmers zou hebben gehad mochten er aan de rechterzijde ook nog andere valabele kandidaten zijn overgebleven. Vele, beter gesitueerde conservatieven zouden dan niet in het Trump Kamp verzeild zijn geraakt.

En zo zullen er in het Clinton kamp evenveel marginalen, en mischien nog meer steuntrekkende familie flodders, als in het Trump kamp zitten. Onlangs sloegen twee zulke primitieve Clinton aanhangers, op straat, een oude Trump stemmer, bijna half dood. En als je de beelden bekijkt van de anti Trump betogingen, dan zie je daar ook heel wat schorremorie smoelen tussen zitten.

Eerlijk gezegd, Wat Trump betreft zullen wij als rechtsen ook wel af en toe wat plaastsvervangende schaamte voelen. Ik onlangs nog wanneer ik de inrichting van zijn woning mocht aanschouwen. Versaille in miniatuur. Mijn tanden doen er nog zeer van. Zelden zulke wansmakelijke kitsch gezien.

@LVH

Uw eerste paragraaf over de onwil van de politici om tegen het profitariaat op te treden heeft vele oorzaken. De zogenaamde volksvertegenwoordigers zijn in vele landen verworden tot een schier erfelijke beleidsadel. Dat is het meest uitgesproken in landen met een proportioneel kiesstelsel. Van hun oorspronkelijke opdracht van controle op de door het staatshoofd gevormde of aangewezen regering blijft niets meer over. De trias politica bestaat niet meer, daar de uitvoerende macht een verlengde geworden is van de wetgevende macht. Dit is het geval o.a. in België maar o.a. ook in Groot-Brittannië. Dit geeft teveel macht aan deze combinatie.

In de nasleep van WO1, toen na een door de oorlog noodgedwongen verstaatsing van bijna alle economische activiteit had plaats gevonden, heeft dat geleid toen tot een steeds sterkere politieke ingreep in het financiële en economische gebeuren. Daar waar men in de 19de eeuw vast zat aan een goudstandaard met beperkt leenvermogen, met weinig belastingen was men ondertussen verzeild in een systeem met fiat-geld en relatief groot leenvermogen. Daar waar vroeger een terugkoppelingsmechanisme bestond door het jaarlijks goudfranken budget, kwam nu een eerder schimmig begrotingssysteem in werking waarbij staatsleningen als pleister op het zere been dienden in minder voorspoedige tijden.

Een en ander is in België, maar ook elders, al een paar keer ontspoord. Dit was met name het geval in 1981 toen de BEF als enige munt met 8,5% devalueerde omdat men vertikt had de tering naar de nering te zetten in de 70-er jaren (o.a. van 500.000 naar 750.000 ambtenaren). Iets gelijkaardigs vond plaats in de periode 2000-2005 toen weeral onder socialistische invloed de door de staat bezoldigden aangroeiden van 750.000 naar circa 1.250.000. De staatsschuld van België steeg van 40-50% in de 50-er jaren naar 100-110% in de 2010-er jaren.

Het ontbreken van een stringent begrotingsbeleid veroorlooft politici onmogelijk te financieren beloften te doen. Er bestaan hiervoor tegenmaatregelen. In Nederland dient elk politiek verkiezings programma nagerekend te worden door een onafhankelijk instituut, die de gevolgen ervan duidt.

Door het omvangrijke interventionisme.en daarmee verbonden subsidiëring op allerlei gebied van de overheid, lijkt men nu te stoten op de grens van het haalbare. Als door het kiesrecht zij, die niets bijdragen tot de nationale 'clubkas' er via politieke weg toch allerlei voordelen kunnen bekomen, zal men wellicht weer een vroeg 19de eeuwse formule dienen toe te passen: Alleen zij die bijdragen tot de 'clubkas' hebben stemrecht over de bestemming van de bekomen gelden. Dus terug naar het 'cijnsrecht' of een variante hierop.

Een stuk tekst viel weg, dat ik hier laat volgen.

En net als Reve, buit Milo de linkse verwarring betreffende rechtse homo´s, uit, op een briljante manier. Hij formuleerde het ergens zelf op de volgende manier. :Ik kan het mij vrij gemakkelijk permiteren grof te zijn,omdat ik homo ben. I can get away with everything"

Of hoe de linksen, betreffende de, in hun ogen, contradiktie, "rechtse homo´s", zichzelf schaakmat hebben gezet.

31.01.2017 - 11 dagen president Trump. Er worden er nu geen doekjes om gewikkeld, alles gebeurt op sneltreinvaart. Wat ook opvalt is dat als er ergens iets verkeerd ingeschat werd of onduidelijk geformuleerd werd, de correctie er maeteen op volgt. 'Business-like' worden de nodige maatregelen getroffen en zo nodig aangepast. Een groot verschil met de ideologische starheid van het linkse grote gelijk. En toch wordt het principiële uitgangspunt van de VS-natiestaat niet verlaten. Geen wonder dat zowel VS- als Europees links de trappers kwijt is. En als men de peilingen mag geloven, scoort D.J. Trump ook nog goed ook. Boeiend.

Af en toe is het ook nuttig wat vreemde 'pundits' peinzen over de VS-Russische relaties. Een beetje pompeus 'Brittisch-Indisch' is deze bijdrage ook interessant.

http://blogs.rediff.com/mkbhad...

Enkele opinies omtrent de O'Reilly-Carlson vergelijking.

- O'Reilly is veel ouder en heeft meer ervaring, maar lijkt me ook arrogant en minder intellectueel. Hij gebruikte regelmatig dezelfde sidekicks om zichzelf te bewieroken. Zijn argumentatie in discussies leek me dikwijls oppervlakkig te zijn en naast de kern van de zaak.

- O'Reilly en Trump komen beiden uit een New York City milieu dat gekarakteriseerd kan worden als: combatief, voortvarend, avontuurlijk, ondoordacht en 'damn the torpedoes' of 'let the chips fall where they may'. LDD in den Belgique spreekt van een "blaaskaak" (Trump), wat misschien wat overdreven is.

- Carlson is veel jonger en heeft minder ervaring, maar hij is intellectueler en veel duidelijker in zijn argumentaties en ook in achterliggende morele principes. Mijn wens is dat hij hoogstens 2 discussies zou aangaan in zijn programma uur, in plaats van 3,4, of 5, maar de Fox producers oordelen daar anders over, en zij kennen de 'attention span' van de kijkers beter dan ik.

- de aantijgingen tegen O'Reilly kan men voorlopig best met-onzekerheid geloven. Niettemin lijken ze me realistisch te zijn. Blackmail accepteren kan enkel leiden tot meer blackmail. Waarom miljoenen betalen om valse beschuldigingen proberen te versmoren? Verder, O'Reilly is/was een machtige mediapersoonlijkheid met aggressieve arrogantie. Die combinatie van macht+arrogantie leidt gemakkelijk tot...corruptie. Dat geldt took voor zijn vroegere nominale baas Ailes.

@Luk Vanhauwaert - Het Zionisme is een typische 19de eeuwse nationalistische ideologie waarin een vaderland en een volk centraal staan. Dat was ook het geval in hetzelfde tijdsbestek met bijvoorbeeld de eenmaking van Italië en Duitsland en achteraf voor en na WO1, het ontstaan van de vele Midden-Europese nieuwe staten als Polen, Roemenië, Bulgarije, Tsjecho-Slowakije, Zuid-Slavië ...  

Intussen haddern de Joden maar ook vele andere minderheden, zoals de katholieken in Groot-Brittannië of Nederland bijna overal het volledige burgerschap bekomen. Oost-Europa hinkte hierop achter en zo bleef daar het Zionisme bestaan. Opmerkelijk is wel dat het meerendeel van de Joden, die uitweken toen niet naar Palestina trokken maar naar West-Europa en vooral dan naar Noord-Amerika. Ik kan me ook moeilijk voorstellen dat de leidende figuren van het Zionisme zich niet bewust waren van de situatie waarin hun geloofsgenoten in de diaspora leefden in de moslimlanden. Of ze moeten een Europese bril gedragen hebben. 

Na WO2, de Shoa en de nieuwe exodus van Europese Joden naar Palestina ontstond toen Israël. De reactie hierop door nagenoeg alle moslimstaten, waar sinds eeuwen honderduizenden Joden leefden, was de verbanning van alle daar levende Joden met verlies van alle hebben en houden. Door deze gang van zaken werd een weg bewandeld, die de legitimiteit bevestigde van het nieuwe Israël. Bovendien geen enkel moslimland aanvaardt nu de terugkeer van zijn vroegere Joodse landgenoeten.

De verschillende oorlogen, die door de omliggende Arabische landen tegen Israël gevoerd zijn, leidden tot nog toe steeds tot een nederlaag van de aanstokers. Hierbij heeft Israël gedwongen door de krapte aan grondgebied soms preventief dienen in te grijpen om de totale vernietiging te voorkomen. In de onderhandelingen richting vrede heeft Israël keer op keer ook veroverde gebieden terug of prijs gegeven zoals Sinaï en Gaza. Andere gebieden heeft Israël uit overwegingen qua overleving behouden, maar stelt deze mits sluitende akkoorden nagenoeg volledig te restitueren. Noch Fatah, noch Hamas zijn hierop ingegaan. Hun doelstelling blijft de vernietiging van Israël.

In hoeverre een oorzakelijk verband bestaat tussen de zogenaamde gevolgen voor Europa (migratiestromen) en de rechtmatige verzuchtingen en de geostrategische politiek vanwege Israël, is me totaal onduidelijk. Wat hebben de honderduizenden Afrikanen, die dankzij de door de EU gefinancierde NGO's opgevist worden binnen de Lybische territoriale wateren of net daarbuiten te zien met Israël? Mocht de EU de politiek volgen van de Visé-grad landen, dan werden de grenzen gesloten en bestond het migratie-probleem niet meer.  De EU-platbroekerij kan men de Joden niet aanrekenen. 

Mocht ik Israëli zijn dan zou ik me ook weleens kunnen laten verleiden tot de opvatting dat de problemen van de EU me worst zijn. Anderzijds zou ik ook weten, dat een sterk Europa me nader staat dan wat de slap-janussen van de EU er nu ervan terecht brengen. 

PS. In de geopolitiek bestaat niet zoiets als 'onze grootste vriend' of 'onze objectieve vijand'. Alles draait om de belangen van geopolitiek betrokken maatschappij. 

Een jaar Trump. Wellicht tijd om zich hierover te bezinnen. Wat zijn de positieve en negatieve kanten van zijn Republikeins presidentschap?Dito voor hen (Democraten), die in de verkiezingsstrijd het onderspit dolven? 

Het gaat hem over het eerste jaar van dit presidentschap. Er volgen er nog drie. Ook na het eerste kan men even stilstaan en alles in ogenschouw nemen. Mij is opgevallen dat D.J. Trump snel leert. Dat had ik min of meer verwacht van een zakenman, die zijn part aan stroppen en successen heeft gehad. Ik heb zelfs de indruk, dat hij nu eerder op dreef komt. Dat lijkt me eerder positief. 

Hij is beslist geen doetje, hij laat zich niet maneuvreren en slaat toe op elk ogenblik, dat hem gunstig lijkt. De politiek-correcte MSM gaan echt voor de bijl en ze krijgen maar geen vat op hem. Ook hier in Europa zijn de MSM-collega's radeloos. "Het kan verkeren ..." zei Bredero.

Over het VS-binnenlandse luik kan ik me als buitenstaander niet uitlaten. Dat is stof voor de oude en nieuwe Amerikanen.

Op buitenlands terrein lijkt hij afscheid genomen te hebben van de primauteit van de internationale instituties om eerder het eigen belang van de natie (staat en volk) deze rol te laten spelen. Deze internationale gremiums (zoals ook de EU) zijn gebruikt geworden door tal van 'lokale' politici om zich af te schermen van een democratische inspraak. Op strikt VS-vlak heeft hij duidelijk gemaakt dat met de VS nu niet meer gesold kan worden. Enkele 'Europeanen' kijken nu bepaald sip.

@MH

Denkt u echt dat de Democraten zo ze de meerderheid behalen in het Huis en de Senaat bij de tussentijdse verkiezingen van 2018 een impeachmentprocedure zouden instellen tegen de huidige president? Dat er aantal heethoofden dit zouden proberen, sluit ik niet uit, maar daar zal het partijcollege zich wel tegen verzetten. Trouwens dit is nu reeds door een afgevaardigde uit Californië, als ik me niet vergis, gebeurt.  En op welke gronden zou dit gestoeld zijn?  En voor een speciale meerderheid zijn er Republikeinse meelopers nodig. Dit wil zeggen circa 25 Republikeinse senatoren. Dat lijkt me erg moeilijk te vinden. Ik kan me vergissen maar u bent beter geplaatst dan ik om dit te beoordelen.

En net dit aspect van het Amerikaanse systeem waarbij een zittende president geconfronteerd kan worden met een meerderheid van de oppositie, vond ik zo goed.  De bestaande regering dient dan rekening te houden met de laatste uitspraak van kiezersvolk. Tijdens de ambtsperiode van Obama heeft hij slechts 2 jaar over een meerderheid kunnen beschikken in zowel Huis als Senaat. Er is dan toentertijd ook geen inbeschuldigingprocedure van de president opgestart. Uiteraard zijn Republikeinen geen Democraten.

Voor zover ik het kan beoordelen zijn de 'MSM'-media gewoon de handlangers van de Democratische partij en hun berichtgeving is er naar. De intolerantie druipt er af, dat is algemeen hier in het Westen geworden. Spreekt men in de VS van 'Fake News' in Duitsland heeft men over de 'Lûgenpresse'. De Pers wordt niet meer vertrouwd. Of wat dacht u dat als er links of rechts, ergens weer eens een 100-tal doden te betreuren vallen door een aanslag door moslims, de MSM steeds verklaren dat dit niets te zien heeft met de 'Godsdienst van de Vrede'. En als het in de eigen achtertuin gebeurt dan komt dat hard aan.

Laat ons hopen, dat het in november niet zo catastrofaal uitpakt als u vreest.

Verleden week ging er de finale door van "Het Pronkstuk van Nederland", een tv-programma, dat gedurende enkele weken op zoek ging naar dat pronkstuk. Als mogelijke kandidaten (150 stuks) werden dingen opgevoerd als: de klomp, de DAF 600, het Drost cacaoblik, Delfts blauw, de boekenkist van Hugo Grotius maar ook de microscoop van Antoni van Leeuwenhoek (+/- 1670). Verder waren er de Zonnebloemen en de Aardappeleters van Vincent van Gogh, het Melkmeisje en het Meisje met de Parel van Johannes Vermeer, de Vrolijke Drinker van Frans Hals, de Nachtwacht van Rembrandt van Rijn enz ... De literatuur was er ook bij met o.a. de Max Havelaar, de brieven van Vincent van Gogh aan zijn broeder Theo, het Wilhelmus, het dagboek van Anne Frank enz... Enkele historische documenten waren ook van de partij namelijk de oorkonden met betrekking tot de Unie van Utrecht (1579), de Vrede van Munster (Westfalen) 1648 en het Plakkaat van Verlatinghe (1581). 

De finale betrof uiteindelijk de 3 volgende kandidaten: de microscoop van van Leeuwenhoek, de Nachtwacht van Rembrandt en het Plakkaat van Verlatinghe. Er werd door kijkers gestemd via telefoon, SMS en online (internet). 

Tot veler verrassing werd het uiteindelijk de onafhankelijkheidsverklaring van de Nederlanden of het Plakkaat van Verlatinghe uit 1581. Met deze akte beriep de Staten-Generaal der Nederlanden zich op keuren van de verschillende vorstendommen, waarin de vrijheden van de steden en vorstendommen waren opgesomd. De Staten verklaarden dat hun vorst, Filips II, deze vrijheden en rechten had geschonden en verklaarden hem vervallen van de troon. Zijn troon werd verlaten verklaard. Aanvankelijk werd nog gezocht naar een vervangende vorst, maar niemand bleek in staat (volgens de Staten-Generaal) om de nieuwe heerser te worden. Het zou nog tot 1588 duren voor de Staten besloten als een republiek door te gaan. 

Ondertekenaren van deze akte waren de Staten van volgende gebieden: de Hertogdommen Brabant, en Gelre, de Graafschappen Holland, Vlaanderen, Zeeland en Zutphen, de Heerlijkheden Mechelen, Friesland en Utrecht (Sticht en Oversticht), 

Deze tekst diende tot inspiratie voor de onafhankelijkheidsverklaringen van de verschillende Zuidelijke Nederlanden tijdens de Brabantse Omwenteling.

Er zijn ook duidelijke overeenkomsten met de onafhankelijkheidsverklaringen van de Verenigde Staten van Amerika in 1776, zoals met name het principe dat de burgers het recht hebben om hun vorst te verlaten als die de wetten en traditionele vrijheden van de burgers niet respecteert. 

In 1830 werd geen onafhankelijkheidsverklaring opgesteld. De bedoeling van de opstandelingen was aansluiting bij Frankrijk. Engeland heeft dat uiteindelijk verhinderd.

@MH

Zo te zien van op afstand lijkt D.J. Trump verzekerd van nog een 3-tal jaar. Mochten de Democraten een meerderheid kunnen verwerven bij de tussentijdse verkiezingen van 2018 in het Huis van Afgevaardigden dan zal hij net als zijn voorgangers, Republikeinen en Demokraten, tot minder leuke compromissen dienen te komen. Hij is geen stoethaspel en met zijn verleden als 'zakenman' zal hij hierbij nog wel een en ander uit de brand weten te slepen. Wat ik wel apprecieer is zijn manier van werken. Hij stelt iedereen voor zijn verantwoordelijkheid. En dan zeker de huidige Republikeinse meerderheid in het Congres. Een beetje in de zin van: "Komen jullie met iets ernstigs, dan teken ik het...", "Blijven jullie miereneuken zonder resultaat, dan moet jullie het mij niet verwijten...". Enfin, we zien wel.

Wat het Plakkaat van Verlatinghe betreft, had ik helemaal niet de VS-Grondwet in het vizier. Het was gewoon een poll onder de Nederlandse bevolking, die heel politiek oncorrect uitdraaide. Iedereen verwachtte dat de Nachtwacht van Rembrandt van Rijn het met een straat verschil zou halen. Het is dan ook een meesterwerk in de schilderkunst, dat quasi onge-evenaard is. Enkele Vlaamse 'Primitieven' en enkele Italianen bereikten hetzelfde esthetische niveau. Rembrandt weerspegelt bovendien het vrije en vranke karakter van de toenmalige Amsterdamse burgerij in hun schuttersgilde.

Toch werd het Plakkaat van Verlatinghe verkozen. Deze vrijheidakte werd belangrijker beschouwd dan het kunstwerk, omdat het net de mogelijkheid geschapen had om tot dit kunstwerk te komen of ook dezelfde omstandigheden schiep om de doorbraak naar het allerkleinste (microscoop van Antoni van Leeuwenhoek) te realiseren. Het appel aan het vrije Nederland heeft gezegevierd. Dit is typisch Nederlands, we vergeten best niet dat de Europese 'Grondwet' daar bij referendum met 65 % neen stemmen werd afgevoerd. Dat lag lager in Frankrijk (55 %), maar de Europese en ook Nederlandse en Franse mandarijnen hebben toen het verdrag van Lissabon bekokstooft. Dit ligt vele Nederlanders nog steeds op de maag en ze zijn niet alleen. De centralistische Jacobinistische EU is ten dode gedoemd. Een soepele, nogal losse confederatie is het enige wat kans op duurzaam succes heeft.

@fcal

Enkele losse korte reacties:
- U heeft me weer een nieuwe interessante website aangeboden. Vermoedelijk is er geen verband tussen de Nederlandse website “EJ Bron” en de Vlaamse “De Bron”?
- Met “Trump anders belicht” wil u vermoedelijk een scherp contrast maken tussen dit artikel en het ‘oorspronkelijke’ artikel van deze (eindeloze?) draad van de hand van de neoconse nevertrumper Podhoretz?
- Dit ‘Bron-artikel’ bevat zowel een politieke als een psychologische analyse. Deze laatste zou ik met een groot korreltje zout nemen, maar de verwijzing naar Camera Obscura is goed gevonden en het artikel bevestigt hoe beperkt mijn Nederlandse woordenschat geworden is. De politieke analyse daarentegen lijkt me heel raak te zijn.
- De verwijzing naar Merkel en Macron in de laatste paragraaf lijkt me wat overdreven. Zij hebben geen tirannieke intenties. Maar Trump gaat ze misschien wel tot wat meer realiteitszin kunnen dwingen.

@MH

Uw Nederlandse woordenschat is niet zo beperkt geraakt. Wellicht is het woord "mans" of "mansen" een probleem. Vandaag bedoelt men met "mans" een geldbakje waarmee een straatmuzikant of orgelman rondgaat. Het stamt uit het 'Rotwelsch' een Duitse geheimtaal (zoals o.a. Bargoens), die gebrukt werd door woonwagenbewoners uit Zwitserland, Zwaben en Elzas.

Blijkbaar was dat woord welbekend in de vroege 19de eeuw in 'Holland'.

Tja, Trump lapt het hem weer. De top in Singapore tussen Trump en Kim was beklonken en lag vast. Toen wou Kim zijn onderhandelingspositie verbeteren en liet door enkele van zijn akolieten blijken wat hij dacht over de VS en Zuid-Korea. Ook een blamage van de vice-president Pence werd niet geschuwd. En nu krijgt hij de kous op de kop. De topontmoeting gaat niet door. Kim en zijn omgeving dachten  waarschijnlijk dat zij Trump konden manipuleren als de politici waarmee ze vroeger te maken hadden. Politici hadden kost wat kost zo'n ontmoeting laten doorgaan uit PR- en andere overwegingen. Dat hebben de Noord-Koreanen verkeerd ingeschat. En nu moet Kim er nog gezichtsverlies bovenop nemen. Praktische toepassing van "The Art of the Deal".

OutlawMike, ha, een ouwe getrouwe, die weer opduikt. Inderdaad hierin herkennen we de onderhandelingskunst van DJT, die zo scherp afwijkt van de routineuze diplomatische geplogenheden. Als ik het goed begrijp is Kim dit weekend op bezoek in Zuid-Korea om zijn gezicht te redden. Er komt dus wellicht toch nog een top, alleen in een andere constellatie. Ene, die hem minder mogelijkheden biedt tot uitvluchten. Hij is vorige week ook op bezoek geweest in Beijing, waar men hem waarschijnlijk duidelijk gemaakt heeft, dat China geen 'ambras' wenst met de VS en dat hij zijn eigen boontjes dient te doppen.