120 jaar geleden: de eerste 11-juli-viering in Brugge
[Vorig jaar vond u hier het relaas van de 11-juli-vieringen van 1902. Dit jaar breng ik u het verslag van de 11-juli-viering van 1887 te Brugge. De herdenking van de Guldensporenslag werd toen de "Breydelfeesten" genoemd. Door politieke onenigheid werden er dat jaar twee Breidelfeesten gehouden: een niet-officieel feest op 11 juli, en een officieel feest in aanwezigheid van Koning Leopold II op 15 augustus. Het betreft een tekst uit 1905 van de Gentse hoogleraar Paul Fredericq, verschenen in "Vlaamsch België sedert 1830 - Studiën en Schetsen bijeengebracht door het Algemeen Bestuur van het Willems-Fonds ter gelegenheid van het jubeljaar 1905", een meerdelig boekwerk van liberale signatuur. Uitgegeven door Boekhandel Julius Vuylsteke, Koestraat 15 te Gent. Spelling en taal werden omgezet naar hedendaagse normen.]
TWEE VERSCHILLENDE BREYDELFEESTEN
11 JULI 1887 IN BRUGGE
Zo had het eerste Breydelfeest op 11 juli 1887 plaats. De Grote Markt zag zwart van de duizenden Vlamingen uit alle steden en dorpen samengestroomd om de helden van Conscience's Leeuw van Vlaanderen te herdenken. Uit Gent alleen waren er meer dan 5000 man met de spoorweg overgekomen. Trompetten schalden van op de Halletoren en onder de leiding van Peter Benoit, die de staf zwaaide over tienduizenden zangers, werden in open lucht Richard Hol's Voor Vlaanderens gouden kusten en Benoit's Lied der Vlamingen door de volksmassa uit volle borst donderend aangeheven, terwijl het onthulde bronzen tweelingbeeld op zijn grijs arduinen voetstuk in de glanzende julizon oprees boven alle hoofden. De ontzaglijke menigte was eerst zingend geschaard rondom het gedenkteken; daarna kwam de optocht in beweging om bloemen en groen en palmtakken aan de voet van de twee helden te strooien, altijd hoger en hoger; weldra kwamen de moedigsten met ladders aan om kronen, bloemenruikers en lovertakken aan de beelden zelf te gaan hangen, zodat Breydel en de Coninck tenslotte onzichtbaar waren geworden onder al de kransen en festoenen. Het hele standbeeld was in een berg van bloemen en groen herschapen.
Toen Conscience in 1839 zijn gloeiend boek schreef, kenden de Vlamingen niets van hun helden. Het heerlijke Breydelfeest bewees dat de nieuwe generatie haar voorouders waardeerde en uit hun voorbeeld vaderlandsliefde, nationale trots en eigenwaarde geput had. Een eigenaardiger of indrukwekkender volksfeest zal wel zelden in Vlaanderen of elders plaatsgegrepen hebben. In de Nederlandse kranten, in de Times, in de Kölnische Zeitung, en in andere grote buitenlandse dagbladen kwamen geestdriftige verslagen voor over dat grote feest der Vlamingen, dat ook in België diepe indruk maakte. Zelfs de verslaggever van de Fransgezinde krant Etoile Belge schreef over de houding van de menigte:
Alle zielen vlammen met hetzelfde vuur. Men weent, men omhelst elkander. Nooit werd iets dergelijks gezien bij het onthullen van een standbeeld. Men had hier een levende bladzijde, een herinnering aan de schoonste heldenstrijden.
KONING LEOPOLD II IN BRUGGE
Enkele weken later had het officiële tweede Breydelfeest plaats op dezelfde Grote Markt van Brugge, op 15 augustus. Op de eerste feestdag was alles vaderlandsliefde en Vlaamsgezindheid geweest; op de tweede was alles stijf en Frans getint. Alle redevoeringen waren Frans, evenals het geroep: "Vive le Roi!" dat koning Leopold II onthaalde. Het Volksbelang schreef:
Het schijnt dat de Vlamingen de Koning niet anders kunnen verwelkomen sedert 1830. Zij doen het instinctmatig, omdat zij wel voelen dat hun vorst geen Vlaamse koning is.
Op een platform voor het beeld van Breydel en De Coninck hield Leopold II een Franse redevoering, die door niemand buiten de officiële personen gehoord werd en slechts 's anderendaags in de dagbladen te lezen stond. Een historische stoet, waar de helden van 1302 zelfs niet in verschenen, trok door de straten, vol pracht en pronk, maar zonder het gapende publiek aan te grijpen.
Doch 's anderendaags, toen de rede van de Koning algemeen bekend werd, liep een rilling door heel België. Die prachtige echt koninklijke toespraak bevatte onvergetelijke woorden als:
Door het oprichten van dit bronzen standbeeld, dat de gevoelens en de daden die het symboliseert verheerlijkt, verklaren de Vlamingen dat zij bezield zijn door dezelfde gevoelens, en dat ze in staat zijn om dezelfde daden te verrichten, dat zij vandaag en voor altijd de Vlamingen van 1302 waardig zullen zijn. Het leven van de naties is een strijd. Dat is het goddelijke bevel. Aanvaard, mijne heren, dat ik voor dit monument de dringende oproep herhaal van de schrijver die de exploten van onze voorvaderen bezongen heeft: De Leeuw van Vlaanderen mag niet indommelen!
Iedere vrijheid ontstaat en vergaat met de onafhankelijkheid. Dat is de les die geschreven staat op iedere pagina van onze geschiedenis... Op de heuglijke dag toen uw koene milities bij de muren van Kortrijk vochten, vermengden edelen, burgers en arbeiders zich onder elkaar, schouder aan schouder, en ze plengden hun bloed in een subliem élan, en hun priesters stonden naast hen om de levenden te steunen en de doden te zegenen. Laten we onze zielen, heren, verheffen tot op het niveau van deze grote voorbeelden. Laten wij allen hier onder elkaar het plechtige engagement aangaan om niet te wijken, zoals die helden, voor geen enkel offer om ten allen tijde de rechten van het vaderland te handhaven en het een toekomst te verzekeren die zijn glorieus verleden waardig is.
Het schijnt dat de redevoering op 's Konings gegevens geschreven werd door Eugène Banning, een hoge ambtenaar op het Ministerie van Buitenlandse Zaken en destijds de vertrouweling van Leopold. Groot was de indruk van die koninklijke woorden in het land. Vooral de Vlamingen waren tot in het diepste van hun hart geroerd. Door velen in Vlaams België werd het nochtans betreurd, dat die redevoering van de Koning alweer in het Frans was geweest. Daarover schreef Het Volksbelang met algemene instemming:
Al de ontroerende herinneringen uit 's Konings rede aan het groots verleden van ons volk en aan de Leeuw van Vlaanderen, "die niet slapen mag", zullen de Vlamingen niet doen vergeten dat hun Koning voor het beeld van Breydel en De Coninck de taal der helden van de Guldensporenslag, onze moedertaal, zou moeten kunnen spreken. Dat is iets dat ons allen, boer, burger en werkman, meer en meer krenkt en ergert. Hoe voelt Leopold II dat zelf niet, hij die steeds zoveel zorg draagt om Engelse redevoeringen in Engeland en Duitse toespraken in Duitsland te houden?
's Anderendaags, bij een Vlaams feest in Brugge gevierd ter ere van Conscience, strooiden enkele Brugse studenten gedrukte briefjes onder het volk, waarop uiterst onbetamelijke aanvallen tegen de Koning te lezen stonden, zoals:
Onder voorwendsel van een tweede inhuldiging, zijn twee mannen Franse redevoeringen komen houden aan de voet van de beelden van twee Vlaamse helden, die de zuiverste verpersoonlijking waren van de strijd der Vlamingen voor het behoud van hun taal en de afwering van vreemde dwang. Eén van die twee Franse redenaars is de zoon van een Franse prinses en wettigde die dag de naam die hij sedert lang verdiende: de Koning der Walen en het hoofd der Belgische Fransgezinden. De andere is de Fransgezinde burgemeester van de Vlaamse stad Brugge.
De politie nam die strooibriefjes in beslag.
Doch een verrassend nieuws deed weldra de ronde in de drukpers. Tegelijk schreven De Zweep van Brussel en La Meuse van Luik dat de Koning van plan was geweest zijn redevoering in Brugge in het Nederlands te houden, en er de Franse tekst reeds van had laten vertalen, toen hij op aandringen van de Brugse burgemeester graaf Amedée Visart de Bocarmé van zijn voornemen had afgezien. Daarover schreef Het Volksbelang van 3 september 1887:
Bijzondere inlichtingen, door het Volksbelang uit hogere kringen ontvangen, laten ons toe te bevestigen dat het relaas van La Meuse echt is. Wij zouden zelfs de namen van de twee Vlaamse letterkundigen kunnen noemen, die door Zijne Majesteit werden geraadpleegd over de vertaling van zijn redevoering, die hij van plan was voor te lezen.
PRINS BOUDEWIJN (1869-1891) IN BRUGGE
Wat er ook van zij, er moet iets van belang aan het Hof gebeurd zijn, want onverwachts zag men 's anderendaags, 16 augustus, de jonge prins Boudewijn in Brugge aankomen. Van bij het uitstappen uit de trein aan de spoorhalle, waar hij door de overheden ontvangen werd, tot aan zijn vertrek 's avonds laat, ontviel hem geen enkel Frans woord. Overal sprak hij sierlijk Nederlands. In de schouwburg woonde hij de vertoning van een overigens potsierlijk gelegenheidsstuk ("1302" van Maréchal, een in Londen wonende Bruggeling) bij, dat door West-Vlaamse studenten werd opgevoerd, en hij werd door de opgewonden jeugd geestdriftig onthaald. Toen het orkest Miry's Vlaamse Leeuw aanhief, stond de prins op en bleef recht tot aan de laatste akkoorden van de nationale krijgszang der Vlamingen, hetgeen hem een nieuwe geestdriftige ovatie bezorgde.
Het nieuws van zijn aankomst had zich in Brugge bliksemsnel verspreid. Het volk stroomde toe en was als uitzinnig van vreugde. Overal klonk de kreet: "Wij hebben een Vlaamse Prins!" Men wilde de paarden van zijn rijtuig uitspannen, toen hij laat in de avond naar de spoorweg terugreed. Nog nooit was in Vlaams België sedert 1830 een dergelijke hulde aan een prins van ons vorstenhuis bewezen.
Het Vlaamse optreden van Prins Boudewijn werd niet minder dan de rede van de Koning in de binnen- en buitenlandse pers druk besproken. De Vlaamse dagbladen jubelden en Prins Boudewijn had op enkele uren tijd onder de Vlaamse bevolking van België een populariteit gewonnen die niets meer kon uitwissen; doch de Walen en Franskiljons waren als in het hart getroffen en konden hun wrok maar slecht verduiken. Ook trachtte de "Vlaamse Prins" dat in hun ogen weer goed te maken, door in oktober 1887 in Brussel in de Cercle Wallon een vertoning van het Waalse blijspel Tâti li Perruquî (Tâti de kapper) te gaan bijwonen. Het werd in de Vlaamse pers zeer opgemerkt, dat de Prins slechts met een beleefde buiging antwoordde op de Fransgezinde redevoering van de voorzitter van de Cercle Wallon, die hem in de schouwburg welkom heette. Om de verbolgen Walen te paaien, werd kort nadien, in februari 1888, de schrijver van Tâti, Remouchamps, tot Ridder in de Leopoldsorde verheven bij de honderdste vertoning van zijn stuk in Luik. Bij die gelegenheid verklaarde Julien d'Andrimont, burgemeester van de hoofdstad van het Walenland, heel ernstig: "Liège a son Molière".
Dat de jonge Prins te Brugge niet zonder medeweten van de Koning, maar integendeel op zijn uitdrukkelijk bevel gehandeld had, staat vast. Want het is voor niemand een geheim, dat Leopold II al de publieke daden van de prinsen uit zijn stamhuis eigenmachtig regelt. Overigens zag men de Koning weldra zelf het voorbeeld volgen van Prins Boudewijn en een officiële toespraak in de moedertaal der Vlamingen hoduen, tot algemene verbazing en opschudding in België. Dat gebeurde bij de inwijding van de Nederlandse schouwburg in Brussel.
[Op 21 juli aanstaande leest u op deze weblog het verhaal van de eerste koninklijke toespraak in het Nederlands.]
Reacties
Peter Van de Ven
woensdag, 11 juli, 2007 - 10:26En lees hier meer over "De Vlaamse Leeuw":
http://actuabelgica.blogspo...
raf
woensdag, 11 juli, 2007 - 11:07@Peter:
Nadat ik op de link had geklikt waarmee de koekoek zijn eigen nest blootgaf, las ik, naast andere blijken van 'allerindividueelste' expressie, het volgende pareltje van een anachronistische uitspraak: "Zwart op geel als kleurensymboliek van de Vlaamse Leeuw zou dus wel erg letterlijk kunnen genomen worden: de unie van fascisme en katholiek fundamentalisme, een goed paar is historisch gebleken."
Pieter_Cleppe
woensdag, 11 juli, 2007 - 11:19Voor het Belgische regime had het steunen van het Nederlands toen zowel voor- als nadelen. Voordeel was de meertalige eigenheid van de jonge staat ten opzichte van het nog steeds opdringende Frankrijk te beklemtonen. Nadeel was het ondergraven van de eigen positie door het Frans, de taal van de elite, te verloochenen.
raf
woensdag, 11 juli, 2007 - 11:46@Pieter_Cleppe:
'Nadeel was het ondergraven van de eigen positie door het Frans, de taal van de elite, te verloochenen.'
Te oordelen naar de lange en trage weg die het Nederlands en de positie van de Vlamingen heeft moeten afleggen, woog dit 'nadeel' in Brussel het zwaarst.
Peter Van de Ven
woensdag, 11 juli, 2007 - 13:05@ Luc:
Waarom zette je dit niet "vet":
"Het leven van de naties is een strijd. Dat is het goddelijke bevel."
@ raf:
Niets anachronisme, "later" is onderverstaan, maar dat wist je al: KVV-VNV&Rex, en als het van Gaston Eyskens afhing, mocht Verdinaso er ook bij: als ze maar tegen de goddelozen waren.
raf
woensdag, 11 juli, 2007 - 13:30@Peter:
Kom Peter, als de zwarte leeuw op geluwveld een middeleeuws heraldisch gegeven is, kom dan niet af met het 20ste-eeuwse zwart als kleur van het fascisme. Een beetje ernst.
Peter Van de Ven
woensdag, 11 juli, 2007 - 13:39@ raf:
Ik heb ook alleen geschreven zou kunnen blijken, dwz als bij cynisch toeval, blijkt de Vlaamse Leeuw die kleurensymboliek te hebben. Vergeet niet dat het om een herontdekking gaat van de (vrome) middeleeuwen, gestimuleerd door het Vaticaan.
Zelfs de naam "Guldensporenslag" is een uitvindsel van Conscience. Lees hierover: http://www.gva.be/dossiers/...
"Slag van Kortrijk" was de oorspronkelijke historische benaming.
Peter Van de Ven
woensdag, 11 juli, 2007 - 15:49Sommigen citeren graag het Cato-instituut, maar wat lees ik daar in een opiniestuk over de Amerikaanse secessie-oorlogen:
http://www.cato.org/dailys/...
"So, when one considers that the citizens of the union who intended to go their own way were, in effect, kidnapping millions of people -- most of whom would rather have stayed with the union that held out some hope for their eventual liberation -- the idea of secession no longer seems so innocent."
Separatisme als "kidknapping" en "not so innocent"? We zullen het inkaderen voor alle Bart De Weverkes, speciaal voor 11 juli.
Het "Plakaat van Verlatinghe" mag dan misschien (!) de Amerikaanse onafhankelijkheid geïnspireerd hebben, de federalen wonnen van de sepratisten in de jaren 1860.
Dus wat is nu "Amerikaans": secessie of unionisme?
raf
woensdag, 11 juli, 2007 - 15:57@Peter:
Ik heb begrepen waar je de mosterd haalt: veel van je teksten zijn 'reconstructies' van achteraf. Het rood van de Belgische vlag zal ook wel met Marx te maken hebben zeker?
Leo Norekens
woensdag, 11 juli, 2007 - 17:50Dat citaat van T.R. Machan van het Cato Institute moet natuurlijk goed gelezen worden. De "millions of people" die gekidnapt werden, waren de negerslaven wier enige hoop op bevrijding bij de Unie berustte, en die dus massaal tegen de secessie waren.
De vaststelling dat "the idea of secession no longer seems so innocent" geldt dus enkel het concrete geval van de poging tot secessie door de Zuiderse Staten (en slaat op het feit dat secessie de slaven elk uitzicht op burgerschap zou ontnomen hebben).
Wie dit wil betrekken op het Vlaamse separatisme moet de eerlijkheid hebben ook de parallel met het Belgische separatisme van 1830 te trekken. En moet het citaat dus ook inkaderen voor alle De Potters, Gendebiens, de Mérodes, Rogiers, Van de Weyers en tutti quanti.
Misschien een idee voor 21 juli ?
Peter Van de Ven
woensdag, 11 juli, 2007 - 21:07@ Leo:
Daar is ie weer: waar staat in die tekst dat het over zwarten gaat? Neen, de tekst zegt heel duidelijk dat separatisme een soort misbruik is tegenover al diegenen die niet willen, volgens de mening van de schrijver. Er is geen specificatie vermeld.
Liegen en bedriegen blijft je handelsmerk.
De Belgische onafhankelijkheid was géén separatisme, maar een reactie tegen de ultra-reactionaire constructie opgezet door Metternich, bij het Congres van Wenen en bij de vorming van de "Heilige Alliantie", een reactie die bovendien een reeds bestaande toestand herstelde.
Peter Van de Ven
woensdag, 11 juli, 2007 - 21:11@ Nicolas:
Zich niet laten chanteren door mensen die anderen voor voldongen feiten plaatsen, is gewoon standvastigheid.
De afpersers in kwestie die met voldongen feiten zwaaien zijn politici als Yves Leterme. Zo lang die niet genezen is van de Vlaamse Pest, is die ongeschikt om premier te worden.
De federalisten wonnen in de USA wel van de separatisten. Een goed voorbeeld.
Leo Norekens
woensdag, 11 juli, 2007 - 21:14"..their eventual liberation" >> Waarover gaat dat, denk je? Heb je zelf de hele tekst wel gelezen?
Ik kopieer gewoon jouw citaat hierboven, maar dan MET de zin die eraan voorafgaat, en MET de zin die erop volgt. En zeg dan nog eens dat het niet over de negerslaven gaat.
"And to ask the SLAVES to wait until the rest of the people slowly undertook to change the Constitution seems obscene.
So, when one considers that the citizens of the union who intended to go their own way were, in effect, kidnapping millions of people -- most of whom would rather have stayed with the union that held out some hope for their eventual LIBERATION -- the idea of secession no longer seems so innocent. And regardless of Lincoln's motives -- however tyrannical his aspirations or ambitious -- when SLAVERY is factored in, it is doubtful that one can justify secession by the southern states."
Dat je selectief citeert, tot daar aan toe (elk gebruikt de wapens die hij 't best beheerst), maar als je betrapt wordt moet je ootmoedig bekennen, en niet een ander gaan beschuldigen van "liegen en bedriegen". Dat is zwak.
raf
woensdag, 11 juli, 2007 - 21:19Als Leo argumenteert verliest Peter meteen de trappers.
raf
woensdag, 11 juli, 2007 - 21:29Als we dan toch bezig zijn, lezen we even verder bij T.R. Machan van het Cato Institute.
"Indeed, by the terms of the Declaration of Independence, secession is justified because everyone has the right to his or her life and liberty. Leaving a country with all of what belongs to one cannot be deemed in any way morally objectionable. Secession can be a sound idea; it comes under the principle of freedom of association, taken into the sphere of politics. It is a special case of the broader principle of individual sovereignty."
Peter, ken jij de uitdrukking 'in je eigen voet schieten'?
Peter Van de Ven
woensdag, 11 juli, 2007 - 21:35@ raf:
Out of contex.
Wat ik hoger citeerde komt later als een correctie op jij nu citeert.
Lees de tekst met goede bedoelingen. Manipulatie van jouw kant? Het blijft overigens de mening van die schrijver, het vooral "leuk" omdat hij op "Cato" schrijft.
PS: "Leo" argumenteert "nooit", maar liegt en bedriegt "altijd". Dat kan je eenvoudig nagaan door wat hij beweert naast de tekst te leggen. Op GEEN manier kan je daar uit besluiten wat hij stelt. Een oplichter dus, zoals steeds.
raf
woensdag, 11 juli, 2007 - 21:49@Peter:
Nu schiet je ook nog in je andere voet!
Ik geef hier de juiste volgorde.
"So, when one considers that the citizens of the union who intended to go their own way were, in effect, kidnapping millions of people -- most of whom would rather have stayed with the union that held out some hope for their eventual liberation -- the idea of secession no longer seems so innocent. And regardless of Lincoln's motives -- however tyrannical his aspirations or ambitious -- when slavery is factored in, it is doubtful that one can justify secession by the southern states.
Indeed, by the terms of the Declaration of Independence, secession is justified because everyone has the right to his or her life and liberty. Leaving a country with all of what belongs to one cannot be deemed in any way morally objectionable. Secession can be a sound idea; it comes under the principle of freedom of association, taken into the sphere of politics. It is a special case of the broader principle of individual sovereignty."
PS: wat jij Leo verwijt ben je zelf.
raf
woensdag, 11 juli, 2007 - 21:57'Lees de tekst met goede bedoelingen. Manipulatie van jouw kant? Het blijft overigens de mening van die schrijver, het vooral "leuk" omdat hij op "Cato" schrijft.'
Wie heeft hier gelezen met 'goede bedoelingen'? Wiens manipulatie? En, als je in het nauw zit, zeg je vlug: 'Het blijft overigens de mening van..', terwijl JIJ met het citaat en met de link bent gekomen. Zwak, zeer zwak.
Peter Van de Ven
woensdag, 11 juli, 2007 - 21:58@ raf:
Idioot, leer lezen.
raf
woensdag, 11 juli, 2007 - 22:00@Peter:
Bedankt, ik heb je zover.
Cogito
woensdag, 11 juli, 2007 - 22:08Ik wed dat pvdv reeds vele malen, bij het doorkruisen van Cato Institute et al., een ongemakkelijk gevoel heeft gekregen, zo van...dat wist ik niet, daar hebben ze wel gelijk, wat een nagel op de kop, zo had ik het nog niet bekeken, en dies meer. Gewoon blijven lezen, pvdv.
Leo Norekens
woensdag, 11 juli, 2007 - 22:18Cogito, durf je echt wedden? :-)
@Raf, merci.
De titel van het hierboven geciteerde artikel is overigens "Lincoln, secession and slavery" (kon het duidelijker?), en behandelt ondermeer het zeer interessante punt van Lincolns houding tegenover slavernij. AbyBaby was duidelijk niet zo'n moderne heilige als de geschiedenisboekjes later van 'm gemaakt hebben.
EricJans
donderdag, 12 juli, 2007 - 04:03Belgicisten zien verzuipen in hun eigen spaghetti van ideologische kronkelredeneringen is ontzettend amusant!
Bedankt allemaal... Peter inclusief... het maakte 11 juli tot een mooi feest!
Leo Norekens
donderdag, 12 juli, 2007 - 10:24Om eens terug te komen op het oorspronkelijk citaat:
"(...) weldra kwamen de moedigsten met ladders aan om kronen, bloemenruikers en lovertakken aan de beelden zelf te gaan hangen, zodat Breydel en de Coninck tenslotte onzichtbaar waren geworden onder al de kransen en festoenen. Het hele standbeeld was in een berg van bloemen en groen herschapen."
Wie dit leest en een paar regeltjes hoger de foto van het standbeeld bekijkt (ik schat zo'n 8 à 10m boven straatniveau), vraagt zich af of dit relaas wel realistisch kàn zijn. Het lijkt een tafereel uit een fanatiek moslimland. En dat in een tijd van zéér beperkte mobiliteit (5000 uit Gent alleen al!), weinig vrije tijd en schaarse middelen.
Nog niet zolang geleden schreef ik hier dat het Vlaamse volk in de tweede helft van de 19de eeuw "te hongerig en te achterlijk [was] om interesse te hebben voor culturele -laat staan politieke- emancipatie" (http://lvb.net/item/4865#42994 ). Ik heb me blijkbaar vergist. Het verbluffende verhaal van deze 11-juliviering spreekt dit duidelijk tegen.
En deze volksemotie mag dan wel een gevolg geweest zijn van Consciences begeesterende romantiek, ze was er wellicht niet minder écht om. Kan men deze spontane en massale geestdrift verklaren zonder de voedingsbodem van politieke en culturele frustratie in rekening te brengen?
traveller
donderdag, 12 juli, 2007 - 10:42@ Leo
Mijn grootvader was geboren in 1892, ging nooit naar school, kon lezen en schrijven, stemde socialist als meestergast van een katoenweverij en was romantisch Vlaams omdat iedereen die een beetje geld had frans sprak en tot de liberale partij behoorde.
Hij voelde precies aan dat het feit dat hij Vlaams sprekende Vlaming was hem onrechtvaardig tot 2e rangs burger maakte.
Ik veronderstel dat het zo gevoeld werd door heel wat eenvoudige mensen. Hij was militant socialistisch en anti-liberaal uit zijn rechtvaardigheidsgevoel.
Vergelijk die eenvoudige mensen eens met de kaviaarsossen van vandaag en je beseft de teleurgang van de Vlaamse ruggegraat(als het nu ruggengraat moet zijn kunnen ze de pot op).
raf
donderdag, 12 juli, 2007 - 11:04Aansluitend op dit onderwerp: 'Aanschouwelijke Middeleeuwen. Historische optochten en vaderlandse drama's in het negentiende-eeuwse België' van Tom Verschaffel. Voor mij althans een openbaring die meer dan eens binnenpretjes genereert.
http://www.dbnl.org/tekst/v...
Brouns - Hoeselt
donderdag, 12 juli, 2007 - 12:35Vrienden,
Laten we (met dank aan Bplus -dat sinds gisteren tot het kamp der Flaminganten behoort volgens RWF -voor de tekst)eerst eens alles op een rijtje zetten.
Van volksverdedigers naar volksveraders.
Van de Vlaamse strijd kan men zeggen dat (indien men die in zijn historische categorie plaatst waarin hij thuishoort) die ondubbelzinnig en duidelijk gerechtvaardigd was.
Er is een tijd geweest waarin de zich van verschillende Vlaamse dialecten bedienende bevolking in België als tweederangsburgers werden beschouwd.
De eersterangsburgers waren toen de zich van het Frans bedienende Bourgeoisie zowel in het zuiden als het noorden van het land, het waren dus niet zozeer de Vlamingen an sich die niet geacht werden maar wel zij die zich enkel maar in één van de Vlaamse dialecten konden uitdrukken.
De burgerij en de vrije beroepen, de adel, de klerikale wereld zowel als de wetgevende en uitvoerende machten bedienden zich immers allen van het Frans als onderlinge omgangstaal.
Het Frans had zich vooral dank zij de oprichting van de academie Française verspreid als het universele communicatiemiddel par excellence.
Deze academie Française had zich als doel gesteld klaarheid te brengen in de Franse taal en het was zij die bepaalde wat voortaan als correct Frans beschouwd zou worden.
Voor het eerst beschikte men zo over een officieel genormeerde levende taal.
Dit Frans zou daardoor algauw de internationale voertaal worden op het Europese vasteland.
Wie aldus deze taal beheerste beschikte over een bij uitstek geschikt instrument om in economisch, sociaal en politieke middens zijn eigen positie te onderhandelen.
De erbarmelijke levensomstandigheden maakten het voor de verpauperde en vooral agrarisch en proletarische bevolking in Vlaanderen quasi onmogelijk om hun positie op enigerlei wijze via de geijkte kanalen tot verbetering te brengen omdat immers alle administratie in het Frans verliep.
Het was dus noodzakelijk dat het Nederlands als officiële taal doorgang zou vinden bij de overheid, het onderwijs, de ambtenarij enz.opdat ook uniek Nederlandstalige Vlamingen de kansen zouden krijgen waarvan tot dan toe enkel Belgen die het Frans beheersten konden genieten.
In het zuiden van het land had de gewone bevolking het voordeel reeds van nature uit Franstalig te zijn waardoor zij deze extra sociale strijd niet hoefden te voeren.
De taalstrijd is dus niet een strijd (geweest) van Walen tegen Vlamingen zoals men in nationalistische kringen graag doet uitschijnen maar vooral een sociale strijd om erkenning van het Nederlands als officiële taal om zodoende iedere Belg waarlijk elkaars gelijke te maken.
De omstandigheden zijn heden ten dage geheel anders, de revolutionaire waarheid van gisteren is vandaag triviaal geworden.
De strijd is gestreden,aan alle rechtgeaarde eisen is voldaan.
De Vlaamse beweging kan de boeken met een gerust hart dicht doen en tevreden terugkijken op een bewonderswaardig parcours.
Intussen heeft er zich echter een verontrustende escalatie voorgedaan binnen deze Vlaamse beweging. Deze escalatie lijkt permanent van aard en voltrekt zich schijnbaar ongemerkt.
Een nefast soort flamingantisme stak de kop op, dit flamingantisme uit zich niet langer als de verdediger van de Vlaamse zaak binnen het Belgisch (federaal) bestel maar heeft een uitgesproken vijandige houding aangenomen tegen alles wat maar van ver of dichtbij enig verwantschap heeft met België.
Ondanks het onbetwistbare successtory van het Belgische natieproject (met een levensstandaard en kwaliteit die tot de beste ter wereld behoren) hebben zij het zich tot doel gemaakt om splinter voor splinter en op doordachte maar onverantwoordelijke wijze onze voorbeeldige welvaartstaat tot op de grond af te breken.
Deze intussen geïnstitutionaliseerde en dus machtig geworden stroming laat niet na om zonder ophouden continue uitingen van ergernis ,nestbevuiling, subjectief afgeschilderde feiten gelardeerd met vrijblijvend ongenuanceerd en theoretisch gebazel de wereld in te sturen.
Voor deze geraffineerd ten uitvoer gebrachte maar sterk manipulatieve propagandastroom gebruiken zij de intussen slaafs, want van hen afhankelijk geworden massamedia (waarin ze trouwens verschillende niet onbelangrijke machtsposities verworven hebben).
Terzelfder tijd geven zij aan de hand van onrealistische mooie voorstellingen en het opdringen van valse verwachtingen blijk van een ongelooflijke naïviteit en een lichtgelovig optimisme ten overstaan van hun Vlaamse onafhankelijkheidsstreven, het zijn symptomen van hun overdreven en ongegrond zelfvertrouwen.
Alle heil voor de al dan niet sterk uitvergrote of dikwijls zelfs imaginaire problemen eigen aan België ligt in deze repetitief eenvoudig voorgestelde oplossing.
Over de onvermijdelijke neerwaartse welzijnsspiraal dat dit alles met zich mee zou brengen rept men met geen woord, alle nadelen worden verloochend, verdrongen of geprojecteerd op anderen, conflicten worden achtereenvolgens gecreëerd, gepolariseerd en ten slotte geëscaleerd tot uiteindelijk het rauwe separatisme naar voor wordt geschoven.
Via deze ingeoefende en tot gewoonten verworden politieke manoeuvres beïnvloeden en vergiftigen ze zo de publieke opinie in Vlaanderen.
Aan de hand van deze subtiel opgezette maskerade sporen ze er de bevolking heimelijk toe aan om onbewust toe te geven aan het onderhuidse egoïsme aanwezig in ieder van ons.
Dit is echter alleen maar mogelijk doordat men dit egoïsme niet als dusdanig ervaart, het werd immers bij voorbaat al gelegitimeerd door allerlei schijnrechtvaardigheden.
Dat het verbreken van de gezamenlijk opgebouwde en in stand gehouden nationale solidariteit onvermijdelijk zal leiden tot een algehele verarming van de gehele bevolking is nochtans een vaststaand feit.
De Vlaamse beweging anno 2007 zou men in de huidige context dus beter kunnen omschrijven als Vlaamse Volks Bedrog.
Alle initiële eisen uit hun ontstaansperiode (en meer) zijn intussen realiteit geworden.
Het ontspoorde eisenpakket van de huidige dag heeft niets meer te maken met de Vlaamse zaak op welke manier dan ook.
De sociale anomalieën die aanleiding waren voor de oprichting van de beweging lijken pervers genoeg diegenen te zijn die ze nu met hand en tand verdedigen.
Le Flandre
donderdag, 12 juli, 2007 - 13:11Het is een sociale strijd geweest, die ook elders in Europa werd gevoerd vanuit de proletarische lagen van de bevolking. Deze kon zich ook niet altijd even vlot uitspreken in de gangbare administratieve talen van toen (die vaak nog dezelfde zijn afhankelijk van de regio).
Daarom even dit over het zuiden van het land:
"In het zuiden van het land had de gewone bevolking het voordeel reeds van nature uit Franstalig te zijn waardoor zij deze extra sociale strijd niet hoefden te voeren."
Ik weet niet of de Waalse bevolking zich zo vlot van het Frans kon bedienen als hier gedacht wordt: ook daar circuleerden boekjes voor wie Waals op de speelplaats sprak.
En Waalse dialecten zijn geen rechtstreekse dialecten van het Frans, niet in die mate als het Picardisch ...
Ter illustratie: een gedichtje van Henri Simon over de sneeuw in het Waals (1897):
Li nivaye
'Flotche a flotche e sins fé nou brut
Li nivaye toume del bane do cir
Adle l'couleye on s' va rachir
El campagne, i n' pus nolu.
Tot s'rewale, on n'voet dedja pus
Cou k'est semé, çou k'est djouxhîre.
Flotche a flotche et sins fé nou brut
Li nivaye toume del bane do cir.
Dizo l'blanc covtoe do Bon Diu
Li grin va fé ene boune longue prandjire
Tant k'el tchod solea lyi vegne dire
"Vo m'cial", et l'nivaye fondré djus
Flotche a flotche e sins fé nou brut.'
Dit is nog relatief gemakkelijk. Het kan Franser (vooral hedendaagse), maar het kan ook nog bevreemdender.
raf
donderdag, 12 juli, 2007 - 14:01'De strijd is gestreden,aan alle rechtgeaarde eisen is voldaan'
Dit is de sleutelzin die zoals meermaals in het verleden altijd weer opduikt.
ww
donderdag, 12 juli, 2007 - 14:13Tot (w)elke prijs ?
Inderdaad, ooit was het nut en de noodzaak van de Vlaamse beweging onbetwistbaar, de gelijkheid voor alle Belgen was immers niet verzekerd. De lagere sociale klassen in Vlaanderen aanvaarden terecht niet langer willoos de privileges die enkel voorbehouden waren aan de Franstalige elite.
Na vele jaren onophoudelijk aan de weg timmeren zijn de streefdoelen die hun “founding fathers” zich gesteld hadden heden ten dage praktisch allen ingelost.
Normaliter zou men dan verwachten dat de beweging uit zichzelf overgaat in een toestand van waakzame winterslaap.
Het Nederlands is in België niet langer de tweederangstaal, het heeft op alle gebieden de voorrechten en de bijhorende status verworven die horen bij een officiële landstaal.
België investeerde destijds ook fors in de Vlaamse economie en infrastructuur om haar zodoende uit het slop te trekken, zo liep o.a. de eerste spoorlijn op het Europese vasteland van Brussel naar mechelen.
Vandaag bevinden er zich in Vlaanderen verschillende wereldhavens die nog onder aanmaning van onze vorsten het levenslicht zagen ( toevallig is het dit jaar 100 jaar geleden dat Koning Leopold П het startschot gaf voor de bouw van de zeehaven van Brugge).
Het lijdt geen twijfel dat deze havens dé levensaders zijn waarop de welvaart van de Vlaamse regio steunt.
Binnen de radicaliserende Vlaamse beweging is er echter in de afgelopen decennia een niet zo onschuldige stroming ontstaan.
Deze stroming is machtswellustig geworden en wil tot elke prijs maar vooral tot meerdere eer en glorie van zichzelf tot totaal zelfbestuur komen.
Dit “beter beleid” klinkt wel goed, maar het is een dogma waar de Vlaams-nationalisten zelf niet in geloven. Getuige een citaat van Peter De Roover, oud-voorzitter VVB, op een 11-juli viering te Oudenaarde .
“Is alles wat Vlaanderen zelf doet een succes ? …Allerminst….‘ wat we zelf doen, doen we beter’ werd ons ooit voorgehouden. Die slogan stelt de zaken fout voor. ‘Wat we zelf doen, doen we zelf’. Dat is de essentie.”(De Krekel, orgaan van het Davidsfonds Oudenaarde, nr;8 – november 2005)
Deze stellingname past in een consequent nationalistische logica : we eisen zelfbestuur, ook al houdt dit zelfbestuur een verslechtering voor de toekomst in.
Het lijkt er op dat de Vlaamse KMO’s en industrie het eerste slachtoffer zullen zijn van deze overcompensatiepolitiek.
Responsabilisering is daarbij het nieuwe modewoord.
Door middel van deze responsabilisering wil men de “uitkeringseconomie” omvormen in een “arbeidseconomie”.
Mooie woorden allemaal ware het niet dat deze responsabilisering eenzijdig en met brute kracht wil opdringen aan het zuiden van het land door middel van een gedeeltelijke of volledige splitsing van de sociale zekerheid.
Een kei kan men niet pluimen zullen de vakbonden van dan af zeggen en met verdubbelde ijver zullen ze hun pijlen richten op de welvarende Vlaamse industrie. Afzonderlijke CAO onderhandelingen zullen immers met zekerheid leiden tot andere en hogere looneisen.
Zijn het immers de regionalisten zelf niet die reeds lang beweren dat de productiviteit in Vlaanderen hoger ligt dan in Wallonië. Door de splitsing behoren aparte looneisen van dan af tot de mogelijkheden, een kans die de syndicaten niet onbenut zullen laten om de hogere productiviteit ook in hogere lonen (+toename van eindejaarspremie’s en vakantiegeld) omgezet te zien.
Een splitsing van de sociale zekerheid zal voor Wallonië betekenen een minder genereuze sociale zekerheid – qua activering zal dat tellen en doordat men de eerste jaren uit het vizier van de vakbonden zal zitten staan er de Waalse industrie dan ook schitterende tijden te wachten.
De hangmatcultuur dreigt een exclusief Vlaams verschijnsel te worden want de vele miljarden euros transfers in de sociale zekerheid zullen de vlamingen graag in hun eigen sociale zekerheid gepompt zien zoals hen ook beloofd was door secessie-obsedee’s van o.a. VB en NVA. De kwalijke gevolgen voor de zelfredzaamheid van de bevolking zal dan ook niet lang op zich laten wachten.
Streed men tot voor kort allen met dezelfde wapens, na de splitsing zal dat geenszins het geval meer zijn.
Integendeel, indien het waar is dat de productiviteit in Vlaanderen hoger ligt dan genieten de Vlaamse werkgevers nu immers nog van een zeker concurrentievoordeel tegenover hun Waalse collega werkgevers, voor beide landsdelen helden immers dezelfde nationaal onderhandelde CAO’s.
Onbesuisd sleutelen aan de sociaal economische mechanismen van ons land kan zeer goed leiden tot een Vlaanderen economisch-avondland met als directe buur en concurrent een Franstalig droomland vol veelbelovende opportuniteiten voor Waalse ondernemers.
Het is daarom in het belang van de Vlaamse ondernemers dat er zo snel mogelijk werk wordt gemaakt van een nationaal activeringsbeleid dat voor het ganse Belgische grondgebied geldig is.
Beperk de werkloosheiduitkeringen in de tijd en verlaag de belastingen op arbeid (zoals in Frankrijk) en je zal zien hoe snel zowel onze Nederlandstalige als Franstalige landgenoten de openstaande vacatures in Vlaanderen opvullen (vacatures die tot nu toe door Fransen ingevuld worden in de grensregio’s).
Aanpassingen in de sociale zekerheid dienen steeds op nationaal niveau doorgevoerd te worden …..Alle Belgen gelijk voor de wet…..
raf
donderdag, 12 juli, 2007 - 14:22'Vandaag bevinden er zich in Vlaanderen verschillende wereldhavens die nog onder aanmaning van onze vorsten het levenslicht zagen'
Lees ik dit echt?
traveller
donderdag, 12 juli, 2007 - 14:34@ raf
Je weet toch dat Antwerpen en Brugge in 1830 gebouwd werden!!! Met waalse belastingen dan nog!!!
traveller
donderdag, 12 juli, 2007 - 14:37Belgie investeerde fors in de Vlaamse economie: met Vlaamse centen aub, toen en nu.
Peter Van de Ven
donderdag, 12 juli, 2007 - 14:41@ "Leo"
-->"Kan men deze spontane en massale geestdrift verklaren zonder de voedingsbodem van politieke en culturele frustratie in rekening te brengen?"
Ja, katholiek anti-republikeins reactionair ultramontanisme, in de geest van de kruistochten en de door het Vaticaan gepromote "vrome" middeleeuwen, verkocht als "taalstrijd".
Leo Norekens
donderdag, 12 juli, 2007 - 14:54Ha, die duizenden aanwezigen waren door hun pastoors op de trein gezet, en de paus had zelf al die bloemen en kransen voorgeschoten! Eén georkestreerde boel.
Dank voor deze inzichten alweer. We lezen om te leren.
Leo Norekens
donderdag, 12 juli, 2007 - 15:18Vóór zij voor de kar van de Vlaamse Beweging gespannen werden, hadden de helden van de Groeningekouter de kar van de belgicisme getrokken. Dat was althans de bedoeling van het schilderij van Nicaise de Keyser (1836), en ook van 'De Leeuw van Vlaanderen' (1838) van Conscience. (En niet helemaal ten onrechte, zoals Pepperjack opmerkt http://lvb.net/item/4994#44520 De redenering achter deze recuperatie wordt nog dieper uitgewerkt in het artikel waar Raf naar linkte).
Grappig is wel hoe (zo blijkt uit het citaat hierboven) het Belgische establishment (althans het koningshuis) niet doorhad dat Breydel en De Coninck voortaan de Vlaamse zaak dienden, en niet langer de Belgische.
En aandoenlijk dat de brave Vlamingen deze vergissing niet doorzagen en "tot in het diepste van hun hart geroerd" waren, en blijkbaar hoop putten uit 's Konings gezwollen woorden...
...Enfin, interessant artikel.
raf
donderdag, 12 juli, 2007 - 15:25@Peter:
Je zit er, zoals dikwijls, naast. De grote enthousiaste massa was er op 11 juli 1887. Niet ultramontaans, maar vaderlandslievend en Vlaams. De 'clericalen' kwamen op 15 augustus aan bod: een Franstalig en royalistisch schouwspel. Heb je alles wel gelezen?
Peter Van de Ven
donderdag, 12 juli, 2007 - 18:00@ raf:
--> "Niet ultramontaans, maar vaderlandslievend en Vlaams"
Op dat ogenblik was dat zo goed als hetzelfde.
raf
donderdag, 12 juli, 2007 - 18:53In 'Liberale Vlaamsgezinden tegen het Ultramontanisme (1) en (2)' heeft Luc juist duidelijk gemaakt dat er een belangrijke Liberale Vlaamsgezinde stroming was. Via deze is de viering van 11 juli 1887 doorgedrukt, terwijl de klerikale versie op 15 augustus plaatsvond. Volgens A. Vandewalle, aangehaald door Tom Verschaffel, zou er ook nog een socialistische 'inwijding' plaatsgevonden hebben (A. Vandewalle, ‘Het monument voor Breydel en De Coninck te Brugge driemaal ingewijd, 1887-1888’, in: Het Brugs Ommeland 17 (1977), 263-276.).
http://lvb.net/item/4958
http://lvb.net/item/4959
En dan zomaar beweren dat alles één pot ultramontaans nat was, komaan Peter.
traveller
donderdag, 12 juli, 2007 - 20:54Die 14e eeuwse veldslagen hebben er toch voor gezorgd dat het tot Lodewijk de 14e duurde voor Frankrijk een stuk van Vlaanderen kon aanhechten. Die klop die ze gekregen hadden heeft hen toch een paar honderd jaar respect doen krijgen.
Ik zou het dus toch niet zo maar afwimpelen gezien de permanente franse veroveringsdrang.
Peter Van de Ven
donderdag, 12 juli, 2007 - 23:05@ raf:
Het is voortdurend belangrijk de "passivisten" en "activisten" (ik weet het termen ivm WOI) van elkaar te onderscheiden.
Er is de stroming van Vlaamsminnenden/gezinden die taalrespect wilden in een Belgische context.
Er is de stroming die echt Vlaams-nationalist was, waarbij nationalisme en ultramontanisme niet te scheiden zijn.
Stellen dat daar ieder stond ten gevolge van frustratie-wegens-onderdrukking, is larie. Daar reageerde ik op.
raf
vrijdag, 13 juli, 2007 - 01:19@Peter:
Zonder het nu direct te willen hebben over wie er gelijk heeft (er is nog wel wat af te dingen op jouw gebruik van de term 'Vlaams-nationalisme' voor de betrokken jaren): ik kan de toon waarop je nu argumenteert enigszins waarderen.
joe
vrijdag, 13 juli, 2007 - 09:24Breaking news: onze vlaamse trots K. Clijsters is deze morgen vroeg dan toch van 't straat geraakt
Leo Norekens
vrijdag, 13 juli, 2007 - 10:04Ik heb natuurlijk ook niet beweerd dat het daar allemaal verschoppelingen en onderdrukten waren. Ik vroeg mij alleen af of "men deze spontane en massale geestdrift [kan] verklaren zonder de voedingsbodem van politieke en culturele frustratie in rekening te brengen"...
Dat Breydel en De Coninck de helden van de dag waren (met dank aan Conscience), spreekt voor zich, en dat de held van de dag volk op de been kan brengen (ook zonder sociale-politieke-culturele frustratie) is bekend. Velen van de toenmalige aanwezigen zouden vandaag ongetwijfeld present tekenen op Flikkendag of Thuisdag. Of zouden Kim Clijsters op de trap van het gemeentehuis staan opwachten met een bos bloemen (dankuwel Joe).
Alleen... de enorme massa en de hoog oplopende emoties, de hierboven beschreven taferelen zijn zo bevreemdend, dat er hier toch wel iets méér in het spel moet zijn, dacht ik. Ik denk dat Traveller de nagel op de kop sloeg met het verhaal van zijn grootvader.
LVB
vrijdag, 13 juli, 2007 - 10:07@Joe: Jouw breaking news hoort thuis bij het recentste artikel over Mark Peeters, die Kim Clijsters opgenomen had in zijn verhaal.
raf
vrijdag, 13 juli, 2007 - 10:30...met Clijsters en geschreeuw...
Toch ergens on-topic...
traveller
vrijdag, 13 juli, 2007 - 16:32@ PVdV
De Vlaamse taalstrijd was een sociale strijd van een volk dat steeds de rekening kreeg voorgeschoteld zonder zelfs te weten waarover het ging, hun feodale heren vertikten het hen ook maar iets te vertellen.
Tot 1972 ongeveer was ik in Belgie zakelijk zeer actief, zowel in Vlaanderen als wallonie. In Vlaanderen MOEST ik meestal frans spreken boven het niveau van aankoper, de directeurs spraken frans. Ik ben meermaals kwaad geworden want dat frans werd dan nog geradbraakt en het werd belachelijk in de meeste gevallen.
Als ik einde jaren '90 terug kwam was de strijd zogezegd gestreden, de Vlaamse "politiekers" hadden de franskiljonse bourgeois vervangen en waren nog kruiperiger dan die bourgeois die ten slotte wel hun eigen baas waren en hun goesting deden. Resultaat: de Vlamingen hadden "gewonnen", ze mochten met de juffrouw meespelen in hun eigen taal zolang ze betaalden, terwijl de walen vrolijk verder de baas van het plein waren en de Vlamingen brandschatten.
Dat is de juiste situatie van vandaag en de brandschatting is het probleem, altijd geweest, niet de taal, die taalkwestie is juist de expressie van het probleem.
Peter Van de Ven
vrijdag, 13 juli, 2007 - 20:34@ raf:
Vergeet niet dat die jaren de jaren waren van de eerste schoolstrijd en de "zoeaven", een soort "Oostfronters" die in heel Europa werden gerecruteerd om in Italië de Vaticaanse eigendommen te beschermen.
Ook de tijd waarin Guido Gezelle het ultramontanisme aan de "Vlaamse strijd" koppelde.
Vlaams-nationalisme is anti-seculier en anti-democratisch, en had in die dagen de stichting van een "katholieke natie" op het oog. In dit streven tegen de seculariteit had het een bondgenoot in het Leopoldisme, zoals hier opnieuw blijkt.
De Leopoldistische ultramontanen spraken over de tegenstelling tussen "le pays reël" en "le pays legal" , het klinkt wat als de VB-slogan "Wij zeggen wat u denkt".
Het ultramontanisme stond onder rechstreekse pauselijke bescherming en legde de basis van gildenverering en corporatisme, de latere basis van het fascisme.
EricJans
zaterdag, 14 juli, 2007 - 01:17@ PvdV:
Als het je kan helpen: ik ben én Vlaams-nationalist én van (laat ons zeggen) 'protestantse signatuur'. Welnu: ik voel me in het geheel niet hard aangetrokken tot 'bedevaarten', ook niet aan de Ijzer.
Niettemin: je vergeet in al je spitstechnologische redeneringen dat de 'Vlaamsgezindheid' ook roeide met de riemen die ze had, binnen de ruimte die ze kreeg: zowel geestelijk, materieel als dyplomatiek.
Peter Van de Ven
zaterdag, 14 juli, 2007 - 11:29@ Eric:
Strikt genomen mag je tot het orangisme gerekend worden, niet? "Groot-Dietsland" dacht ik, is ook je ding niet.
traveller
zaterdag, 14 juli, 2007 - 11:42@ PVdV
De Vlaamse strijd is NOOIT een katholieke strijd geweest.
Alleen de kleine clerus en bepaalde kloosterorden deden er aan mee: jezuieten en dominicanen.
De leidende clerus was machtsgeil, heulde samen met het hof en werkte de kleine clerus tegen met alle mogelijke verboden.
Wat Leopold II betreft, hij was de enige belgische koning met een visie, goed of slecht doet er niet toe maar hij had een visie. Die visie werd permanent tegengewerkt door de "baronnen" van de brusselse salons, oa. zijn Congo-avontuur, ze wilden er geen geld in pompen. Hij zag als eerste het potentieel, alleen al financieel, van de Vlaamse heropstanding en wou dat gezbruiken tegen de brusselse kliek.
Verder moet je dat niet zoeken.
Peter Van de Ven
zaterdag, 14 juli, 2007 - 12:15@ traveller:
De Vlaams-nationalistische strijd is ALTIJD een ultramontaan-katholieke strijd geweest, bijbestaan door andere anti-verlichtingstradities.
Cfr. Guido Gezelle, Cyriel Verschaeve, enz.
Rond 1900 waren er in België minstens drie katholieke stromigen: de Vlaams-nationalistisch-ultramontane, de Royalistische ultramontane en de liberaal-katholieke.
De Belgische hogere clerus heeft ook altijd een redelijk "onafhankelijke" koers gevaren tav het Vaticaan, dwz zij had een goede relatie met de Belgisch-liberale-democratie, dit tegen de zin van het Vaticaan. De Vlaams-nationalistische katholieken waren (en zijn nog steeds) ultra-reactionair, dwz conservatiever dan de Belgische clerus.
Vandaag is de tweede (royalistich ultramontaan) zo goed als verdwenen. De eerste (Vlaams-nationalistisch-ultramontane)zit bij CD&V/N-VA en VB, de liberaal-katholieke stroming bij VLD, MR en Cdh, die nu humanisten zijn.
wimadrid
zaterdag, 14 juli, 2007 - 12:58@luc: bedankt voor dit artikel, heeft mijn vlaams ego weer wat gesterkt.
@raf: bedankt voor de link naar dbnl.org
traveller
zaterdag, 14 juli, 2007 - 16:08@ PVdV
In je dromen.
Nog Verschaeve, nog Gezelle hadden ook maar iets in de pap te brokkelen in Mechelen, niets. Ze hadden enorm veel tegenwerking en restricties. Sommige abdijabten hebben hen van tijd tot tijd beschermd tegen Mechelen.
CD&V, N-VA zijn in de verste verte geen nationalisten.
VLD, MR en Cdh hebben geen enkele relatie met het katholicisme.
Het is niet omdat je een olifant een koe noemt dat het ook een koe is.
VB heeft verschillende ethische strekkingen onder hun paraplu wat nogal wat interne discussies geeft van tijd tot tijd. Ze zijn wel de enige nationalistische partij en de enige met een ethisch geweten.
De invloed van het vaticaan was sterk voelbaar bij Mercier, Van Roey en Suenens. De mossel Daneels daarentegen wist het allemaal veel beter en had zijn eigen programma. Het heeft de katholieke kerk in Belgie 30 jaar achteruit gezet.
De liberaal katholieke stroming van 1900 bestond niet. De liberalen waren streng anti-katholiek en loge-gebonden, nog meer dan vandaag. Ze waren sterk anti-Vlaams en francophoon. Als er dan toch een Vlaamse voorman bij was moest hij een zeer sterke persoonlijkheid zijn. Die uitzonderingen waren er, maar niet voldoende om een verschil te maken.
Jouw verlichtingsgeschiedenis is zo irreeel dat ik er niet op aantwoord.
traveller
zaterdag, 14 juli, 2007 - 16:27@ PVdV
Ik ben een Vlaams nationalist èn ethisch conservatief.
Ik heb in 1965 de lonen van mijn arbeiders met 33% verhoogd in één pennetrek en ze dan laten meelopen met verhoogde productiviteit.
Wat ben ik dan???
Hou toch op met je vakjes mens. Een individu is een complex geheel en de sossen denken dat als ze de mensen in een vakje steken ze alleen dat vakje nog moeten bewerken. Het is dus niet zo en de logica van een woord of een daad kan elke normale mens overtuigen. De leugens van de sossen zijn uitgebold, nu nog de groene halve leugens want ze zijn wel slimmer geworden.
Benny Marcelo
zondag, 15 juli, 2007 - 01:27Wat geschiedenis betreft lees ik net: "de formele, overkoepelende geschiedenis die iemand leert, is die die goedgekeurd is door de gevestigde orde die aan de macht is. Ze wordt officiëel bekrachtigd, aangemoedigd, goedgekeurd en academisch gegarandeerd, maar ze is niet noodzakelerwijs de expliciete waarheid - het is de waarheid verdund door partijdige interpretatie en subjectieve meningen"
Moest ik toch direct aan PVDV zijn uitlatingen denken. Die zijn kritisch denken is volledig afgestemd op de politiek correcten. Net zoals de katholieke kerk vroeger deed, werkt de linkse kerk, waarvan PVDV wel hogepriester lijkt te zijn, nu met dogma's.
Als ik de tegenstrijdigheden in zijn geschriften lees denk ik soms dat hij uitgever is van een ernstige versie van Guust Flater.
Omdat Luc graag bronvermelding heeft: Sir Laurence Gardner in zijn boek "Oorsprong van de graalkoningen"
BC
zondag, 15 juli, 2007 - 02:26Goed boek?
Wat in de quote staat is wel juist. Maar naar ik mij herinner is Gardner eerder een schrijver van historische fictie? (hoewel hij het non-fictie verklaart. Zeg dus maar: de waarheid verdunt door ... etc.)
Benny Marcelo
zondag, 15 juli, 2007 - 09:35Wat je zegt klopt BC. Ik denk dat Gardner al eens aan den toog hangt met Eric Von Däniken. De reden waarom ik af en toe zo eens een boek lees is omdat ze toch dikwijls met grote historische kennis schrijven.
Over hun gevolgtrekkingen durf ik al eens in mijn haar wrijven maar toch zal ik die literatuur niet links laten liggen.
Wat mij stoort aan de gevestigde geschiedenis is hun dogmatische arrogantie.
Nieuwe inzichten worden als kwakzalverij van de hand gewezen waaardoor bekrompenheid alleen maar toeneemt. Dat is trouwens de reden waarom ik tegen het vervolgen van negationisten ben. Ze houden de discusie levend. Het linkse gedachtengoed probeert die monddood te maken, waarschijnlijk omdat ze nogal wat boter op hun hoofd hebben.
Peter Van de Ven
zondag, 15 juli, 2007 - 10:17@ traveller:
-->"Wat ben ik dan???"
Dat is irrelavant, tenzij je een "personalistische" vraag wil stellen: het gaat over "ismen", dwz tendenzen en stromingen in de geschiedenis, niet over specifieke burgers. Misschien was je met "katholieke caritas" bezig?
Benny Marcelo
zondag, 15 juli, 2007 - 10:30Traveller, doe geen moeite. Je mag je personeel een dikke pree geven, zolang gij meer verdient dan hen ben je voor de linkse kerk een ordinaire ganster. De enige die meer mogen verdienen zijn de hogepriester van de linkse kerk. Die cumuleren zo veel (goed betaalde) jobkes dat het niet anders kan dan dat die feitelijk niks kunnen.
traveller
zondag, 15 juli, 2007 - 11:26@ PVdV
Doet ge alsof? Wordt je betaald om een rolletje te spelen of ben je werkelijk zo dom? Ik kan alleen maar medelijden hebben. Caritas godverd...
alain de saint-aubin
zondag, 15 juli, 2007 - 17:17tot wt baat het eendiscussie te voeren met PVDV,you will never make out from a donkey a racing horse.Die ma is immers cimpleet gebrainwashed,ziet overal fascisten,gesjochte nationalisten,en paapse complotters;Ah,laten we hem maar doen,er is immers zo weinig (ongewilde )humor in vele blogs te vinden
Benny Marcelo
maandag, 16 juli, 2007 - 01:12Alain, voor wat humor ben ik best te vinden, het mag zelfs wat kosten. Voor parasitaire beestjes als PVDV had ik graag een oplossing. Als ik zie wat ik op het eind van de maand aan de staat moet afgeven, moet er toch ook een middel zijn om ons van dat ongedierte te verlossen; daar betalen we toch genoeg voor zeker
zv
dinsdag, 17 juli, 2007 - 18:51Een spelletje van onze zatte vrienden (http://www.zattevrienden.be):
"Is Yves Leterme een goede Eerste Minister?
Morgen staat er in La Derniere Heure een enquete om te weten of onze Waalse vrienden Yves Leterme een aanvaardbare Eerste Minister vinden.
Zijnen teller staat momenteel op 35% OUI.
Als ge nu is allemaal -los van uw politieke overtuiging- ook op OUI stemt (ergens in het midden van de pagina) dan gaan die ni weten wat er gebeurd. KleuterHumor!"
EricJans
donderdag, 19 juli, 2007 - 01:35@ PvdV:
Ik had niet de indruk dat 'Daens' als (in de eerste plaats) Vlaamsgezinde en (daarnaast ook) sociaalvoelende politicus veel vordelen heeft mogen ondervinden... noch van jouw 'ultramontanisten', noch van jouw zgn. 'Belgicistisch-liberaal-katholieken (want zó wil jij graag de geschiedenis geschreven hebben, hé? Dat past wel in je B-kraampje, vandaag) enig voordeel heeft mogen ondervinden.
Anders dan uit de schoongepoetste 'Belgique-ontzienende' filmversie van 'Baron' Stijn Conings...(ofte... hoe wórdt ik überhaupt baron in Belgique? Gum Vlaanderen zoveel mogelijk uit de geschiedenis en wek tegelijk toch de indruk dat je het niet doet: zijn 'Vlaamsgezindheid' werd door Conings herleid tot 1 à 2 replieken!! Dat is ronduit belachelijk! Vlaamsgezindheid was minstens mede dé reden van zijn electorale succes en doorbraak)... heeft 'Priester Daens' het nadeel gehad een bewuste Vlaamsgezinde te zijn. Hij werd niet gepest omdat hij sociaal was of 'klonk als een katholieke socialist'; neen: hij werd door alle soorten hoge katholieken gepest omdat hij Vlamingen uit hun sociale miserie wilde halen door in de eerste plaats 'een Vlaamsgezinde' te zijn.
Ultramontanisme, Peter? Liberaal-katholicisme, Peter?
Kom zeg... denkend aan Daens zeg ik je: je kan me vierkant de pot op met je redeneringen.
Nog even en je mag je lintje halen: would-be 'Baron' in een nep-koninkrijk vol oh zo 'liberale' adel en 'liberale' katholiciteit. Haaaahahahaa! What a joke! Jij klinkt als de staat die je zo hartstochtelijk verdedigt zonder zindelijke argumenten te kunnen aandragen: hol.
raf
donderdag, 19 juli, 2007 - 15:02@Eric:
Even een correctie in een royalistische naam: Stijn Coninx...
joe
donderdag, 19 juli, 2007 - 21:26Jaren geleden op een verlaten terrasje aan een nog meer verlaten belgisch noordzeestrand raakte ik toevallig met S. Coninx aan de praat. Hij was in L.P. Boon's boek aan het lezen en vertelde me over zijn filmplannen, de weggegooide draad van Robbe De Hert die hij terug ging opnemen, en de lokaties in Polen die hij hiervoor aan het bezoeken was. En ik verklapte hem een paar Boon-lokaties in Erembodegem. Ik moet bekennen dat ik (hoewel enorm in film geinteresseerd) de desbetreffende film nooit gezien heb, maar hijzelf is sindsdien bij mij als sympathieke peer geklasseerd. Als je dit leest Stijn: duimen op!
EricJans
donderdag, 19 juli, 2007 - 22:12Ja Stijn... ik vind je ook een sympathieke peer. Sympathiek genoeg. Daar gaat het niet om, zoals je weet, hé Stijn?
EricJans
donderdag, 19 juli, 2007 - 22:30@ Nicolas:
Het gaat er me niet om dat er 'wat historische blunders' in die filmzotten; het gaat erom dat hét Leitmotif Daens' bewogenheid zijn Vlaams-culturele bewogenheid was en dat dat vakkundig grotendeels werd weggegomd. Het gaat erom dat de Franse taal als een machtinstrument manifest tegen de analfabete nederlandstaligen (in hun dialecten) werd misbruikt en dat dat nauwelijks aan de film te merken is.
Dat is geen historisch foutje... dat is de totale verdraaiing van de geschiedenis ten behoeve van hedendaagse belangen van het 'Régime Belge', co-financier van de prent via de zgn. 'Vlaanmse Gemeenschap'.
Maar toch leuke fictie, die film. Goed gemaakt hoor... en 'sympathiek'... daar niet van. Een sympethieke Belgicistische linkse leugen.
Peter Van de Ven
vrijdag, 20 juli, 2007 - 16:40@ Eric:
Daens was helemaal niet zo Vlaamsgezind als de rest van de "Christene Voklkspartij", getuige bv dit fragment uit de Nieuwe Encyclopedie van de Vlaamse beweging:
"Daens dankt zijn historische betekenis aan de Daensistische beweging. Die koppelde het sociaal progressisme van de christen-democratie aan de Vlaamse emancipatie. Daens bezat niet de uitgesproken Vlaamsgezinde reflex van de andere belangrijke leiders van zijn partij, maar hij vereenzelvigde zich in belangrijke mate met hun standpunten. In 1905 ondertekende hij, samen met zijn broer Pieter, een daensistisch wetsvoorstel tot vernederlandsing van de universiteit van Gent. Gaandeweg zou Daens andere klemtonen leggen dan de andere pioniers van de Christene Volkspartij en daardoor herhaaldelijk met hen in conflict treden, vooral omtrent de (door Daens afgeremde) radicale en autonome opstelling van de partij."
Hij was in de eerste plaats sociaal voelend.
Ook heb je het "twee sporen ultramontanisme" nog niet goed begrepen hé:
1. de bisschoppen waren "Belgisch-ultramontaan" , zoals het leopoldisme, voor veralgemeende franstaligheid en anti-liberaal en anti-socialistisch (vandaar reden genoeg om tegen Daens te zijn)
2. het Vlaams-nationalisme van Guido Gezelle en na hem Cyriel Verschaeve was "volks-Vlaams-ultramontaans", en die konden zich niet in Daens vinden wegens zijn "socialisme".
De eerste strekking bestaat zo goed als niet meer, de tweede wel.
Daens heeft zich van de Christene Volkspartij meer en meer gedistantieerd omdat ze "te Vlaams" werd.
Draai het zoals je wil, het Vlaams-nationalisme heeft zijn wortels in ultra-reactionaire bekrompenheid. Tot op vandaag is aan die anti-democratische bekrompenheid inhoudelijk weinig veranderd, alleen de verpakking is wat aangepast.
Dat is ook de reden waarom minstens 60% van de "Vlamingen" er niet van wil weten.
A.Rouet
vrijdag, 20 juli, 2007 - 16:58@ Eric
Lucas 15: 1-32 ?
EricJans
vrijdag, 20 juli, 2007 - 19:35@ PvdV
Wat je schrijft over het Vlaams-Nationalisme klopt gewoon niet omdat het een te beperkte en te beperkende visie weergeeft, die jou weliswaar in het hedendaagse kraampje past, dat begrijp ik.
Maar eerst over Daens:
<<Adolf Daens (18 december 1839 – 14 juni 1907) was een katholieke priester uit Aalst die, getroffen door de mensonwaardige omstandigheden in de fabrieken van de stad Aalst, zich ging interesseren voor het lot van de arbeiders en de daensistische beweging in het leven riep. Als uitvloeisel hiervan werd in 1893 de flamingantische Christene Volkspartij opgericht, daarbij geïnspireerd door de pauselijke encycliek Rerum Novarum van paus Leo XIII. De Christene Volkspartij streefde het democratiseren en het radicaliseren van de katholieke partij na.
Hij werd verkozen tot volksvertegenwoordiger, maar kreeg tegenkanting van de traditionele katholieke partij, de burgerij en de kerkelijke overheid. Uiteindelijk werd hij uit zijn ambt van priester ontzet.>>
Adolf Daens was één van de eerste (zoniet dé eerste?) volksvertegenwoordiger(s) die een nederlandstalige toespraak gaf in wat zich sinds 1830 'het belgisch Parlement' pleegt te noemen.
EricJans
vrijdag, 20 juli, 2007 - 19:47De Vlaamse beweging was na 1830 ontstaan en paste in de Europese emancipatiebewegingen van de 19de eeuw. Tot diep in de negentiende eeuw was ze overwegend een defensieve taalbeweging. Het duurde tot omstreeks 1860 vooraleer zich langzaam een verschuiving voltrok van het literaire naar het politieke vlak. Maar op dat moment was de scheidingslijn tussen liberalen en katholieken reeds een onoverkomelijke barrière. Vele Vlamingen verkozen te strijden in en door de bestaande partijen.
[>>>Peter: DUS NIET EENS UITSLUITEND KATHOLIEK en NIET UITSLUIT 'ULTRAMONAAN'. Vlaams-Nationalisme was op dat moment ook nog onmogelijk: de Francofone repressie was te groot. Bovendien komt de term 'Vlaams' uit het Franse 'Flamand' voort... een oorspronkelijk denigrerend bedoeld woord voor de verzameling gesproken dialecten. De term 'Nederlands' was hier niet ingeburgerd. De taal 'Nederlands' werd in de 19de eeuw 'Nederduits' genoemd.]
Op die manier werd het Vlaamse belang snel ondergeschikt gemaakt aan het partijbelang, en de Vlaamse beweging werd grondig verdeeld.
Door de Franse nederlaag tegen Duitsland in 1871 en het daaruit voortvloeiende prestigeverlies, en vooral door de langzame bewustwording van de volksklassen, groeide echter een Vlaamse beweging die gelijkheid met de Franstaligen eiste in bestuur, leger, onderwijs en justitie. De realisatie daarvan gebeurde schoorvoetend, en de weinige wetten die de Vlamingen konden afdwingen vóór 1914 bleken niet doeltreffend te zijn om verdere verfransing tegen te gaan. Toch meenden heel wat Vlaamsgezinden (4) dat de toekomst van Vlaanderen er eind 19de eeuw hoopvol uitzag. Het Nederlands werd in 1898 juridisch als landstaal erkend naast het Frans en over de eis tot vernederlandsing van de Gentse universiteit werd een ruime eensgezindheid bereikt onder Vlamingen van diverse partijen. Ook economisch ging Vlaanderen erop vooruit. De ontginning van het Limburgse steenkoolbekken, de langzame verschuiving van industrieën naar Noord-België toe en de ontwikkeling van de Vlaamse havens waren niet te miskennen redenen tot optimisme.
<<Katholieke Partij versus Christelijke Volkspartij>>
Van katholieke zijde trachtte men [eind 19de eeuw] voor alles de eenheid van de Katholieke partij te bewaren en sterk te staan tegen iedere aanval van buitenaf. Om de talrijke nieuwe kiezers [algemeen meervoudig stemrecht 1894] te paaien of voor de partij te winnen, werden enkele eisen in de programma's ingeschreven en kregen enkele kandidaten uit de lagere klassen een plaats op de verkiezingslijst. Dat gebeurde vaak na heel wat discussies en ruzies. Maar in Ninove-Aalst, het kiesdistrict van partijvoorzitter Charles Woeste, kwam men niet tot een compromis.
ROELANDERS - DAENS
Om hun onderhandelingspositie met de conservatieve katholieken te versterken, stichtte een groep sociaal bewuste werkers, de 'roelanders' [sociaal bewuste jonge intellectuelen uit de streek van Ninove die vanaf september 1891 via het weekblad Klokke Roeland hun ideeën onder het volk trachtten te verspreiden. Uit de contacten tussen de roelanders en christen-democraten uit Aalst ontstond in 1893 de Christene Volkspartij, waarvoor priester Daens het programma schreef.] onder wie Pieter Daens en AIoïs De Backen op 15 april 1893 in Okegem bij Ninove de Christene Volkspartij. Het was de meesten onder hen niet te doen om een scheurlijst. Nog in de zomer van 1894 kwam Pieter Daens er voor uit dat hij in de Katholieke partij wilde blijven, maar dat hij ze van binnenuit - o.a. door een democratische poll [door de invoering van de poll was het partijbestuur niet langer alleen bevoegd voor de samenstelling van de lijsten, maar kregen de partijleden een reële inspraak.] -wilde hervormen. Maar al in de herfst van 1894 bleek die droom niet haalbaar. Woeste wees elke overeenkomst met de Aalsterse democraten af, en priester Adolf Daens werd lijsttrekker van een dissidente partij.
Die omstandigheden maakten dat de voorzitter van de conservatieve Katholieke partij tegen een priester in het strijdperk moest treden. De heftige campagne voor en tegen priester Damsen zijn aanhangers, en de gedeeltelijke herstemming op 9 december 1894 - omdat in Aalst bij de verkiezingen van oktober gefraudeerd was - trokken de aandacht op Aalst. Daar werd een conflict uitgevochten waarbij heel België zich betrokken voelde. En na het daensistische succes - priester Daens werd eind 1894 tot volksvertegenwoordiger verkozen -breidde de politieke dissidentie zich over heel Vlaanderen uit. De volgelingen schaarden zich rond de groene vlag van de democraten, en Adolf Daens werd het symbool van de beweging.
EricJans
vrijdag, 20 juli, 2007 - 20:06@ Peter:
Het getuigt van onnoemelijk veel kortzichtigheid en Belgicistische slechte wil dat je het veel later ontstane Vlaams-Nationalisme (uit activisme enerzijds en Frontpartij anderzijds) eerst al eens de bekrompen zonden van l'état Belge in de schoenen wil schuiven en bovendien is je uitspraak ronduit onwaar. Het Vlaams-Nationalisme had veelvuldige wortels, natuurlijk, maar ook buiten het katholicisme, al was het Vlaamse volk jammer genoeg veel te 'Rooms', dat betalen zij inderdaad tot op deze dag. Maar ze hebben er ook enkele lekkere bieren aan overgehouden. Ere wie ere toekomt. Als bierkatholiek erken ik dat graag. Om van de kazen nog te zwijgen.
EricJans
vrijdag, 20 juli, 2007 - 21:13@ Peter:
<<Draai het zoals je wil, het Vlaams-nationalisme heeft zijn wortels in ultra-reactionaire bekrompenheid. Tot op vandaag is aan die anti-democratische bekrompenheid inhoudelijk weinig veranderd, alleen de verpakking is wat aangepast.>>
Ik draai niks... jij bent hier de draaier. Als Vlaams-Nationalisme reactionair is... hoeveel reactionairder noem jij dan Belgicistische liberalen die al sinds 1828 een unionistische EENHEID gingen vormen met Roomse drijvers?! Komaan man: als dát liberalen waren dan is mijn bomma een vliegmachien. Neen, Peterken (en je wéét het!) dat waren dan (tegenover Willem I, NOCHTANS een [internationaal bij wet verplichte!] absolutist) 3X ultra-ultra-ultra reactionairen die gewoon de 'Franse revolutie' misbruikten om de adellijke macht (want dát was het eindresultaat 'Belgique'!!!) in AL haar privileges te herstellen. Zum Kotzen, Peter... Belgique is bedrog, bedrog, bedrog... vanaf de eerste minuut tot deze eigenste seconde. EN JE WÉÉT HET!
Het ging uitslitend om de 'verfransing' (in alle opzichten: cultureel, politiek, economisch [etatisme], ...). Uit-slui-tend.
Jij probeert daar vandaag met alle middelen enige 'liberaliteit' aan dat 1830-gedrocht toe te dichten. Dat deden ze destijd zélf ook. Maar ÁLLE, A L L E argumenten spreken je tégen, cher Pierre.
Liberalisme had - mede daardoor en met name in universiteitsstad Gent... een extremistisch Francofiel Profiel (enkele schaarse uitzonderingen niet te na gesproken)... je moet dat erbij vermelden hé, zodat de lezer
ook een beetje kan duiden wat je zegt.
In de 19de eeuw was van Vlaams-Nationalisme nauwelijks tot geen sprake maar de Vlaamse Beweging werd wél zwaar onderdrukt. Het orangisme (in Diest tot in de jaren 1890 zwaar actief en nog neergeslaan!) werd met staatsgeweld herhaaldelijk bevochten.
Het Vlaams-Nationalisme heeft zich - als politieke verleng-arm van de Vlaamse Beweging - dus gevormd en geuit zoals het maar enigszins mogelijk was.
En ja... dat was dus ook maar niet uitluitend 'ultra-montaans'. Dat maakt de eisen van die mensen destijds noch minder gerechtvaardigd noch minder actueel. Hoezeer jij ook je best doet om die geschiedenis te discrediteren... het belang van het Vlaams-Nationalisme zal alleen maar hand over hand toenemen.
Overigens: die katholiciteit van de Vlamingen heeft ook een paar nuttige kanten met zich meegebracht. De huidige generatie Vlaams-Nationalisten zal je echter de broek afdoen, m'n beste Belgicistisch opportunistje. Je post-modernistisch 'pseudo-multiculturalistisch leugen-portret' van Belgique zal doorprikt en uitgespuwd worden door heel Vlaanderen. Die evolutie is onstuitbaar aan de gang.
@ A. Rouet:
<<Lucas 15: 1-32?>>
Kan je iets duidelijker zijn: op welke van de drie gelijkenissen mik je en wat beoog je ermee?
Het schaap, de drachme of de Zoon?
A.Rouet
vrijdag, 20 juli, 2007 - 21:24vreugde om de veloren zoon
EricJans
zaterdag, 21 juli, 2007 - 10:51@ A. Rouet:
Ah... je bedoelt de twaalfvingerige darm... ofwel heb je't over de pingpongtafel van J-M Saive... ik begrijp je wel hoor. Eén en al vreugde, natuurlijk.
Devos
donderdag, 2 augustus, 2007 - 17:05Ach Daens, waarlijk een groot mens, de man die de echte Christelijke traditie nastond, diezelfde traditie die een steun en toeverlaat wil zijn voor de armen en de verdrukten in de samenleving. Zeldzaam zijn de dapperen die zonder aarzelen dit pad kiezen.
De armen en de verdrukten van gisteren dreigen vandaag echter de rijken en de verdrukkers van morgen te worden.
In de tijd van Priester Daens waren die armen en verdrukten inderdaad de Vlamingen en dus was hij hen erg genegen en gezind, bij hem vonden ze de troost en het begrip die ze van niemand anders kregen.
Moest dit monument van menslievendheid, deze rots in de branding voor de verworpenen van onze huidige samenleving vandaag nog leven zijn dan zou men hem vooral terugvinden in de achterbuurten van Charleroi waar men zich nog de dag van vandaag (in sommige quartiers) in de grauwe verloedering van de 19de eeuw waant.
Deze verworpenen kunnen niet snel genoeg de verstotenen worden volgens de doctrine van de NVA (verstoten van een sociale zekerheid waarvan vandaag de dag juist door toedoen van Daens alle Belgen kunnen genieten).
We verstoten de armen omdat ze arm zijn en ons teveel van onze rijkdom kosten.
We verstoten de laatste echt groene long van ons land omdat ze niet economisch rendabel is en verplichten de verstotenen die in deze omgeving wonen zodoende om hun grondgebied wel economisch rendabel te maken door de oprichting van nieuwe industrie.
Niet alleen verliezen we zo onze resterende wouden maar is wat er voor in de plaats komt is nog eens extra belastend voor het leefmilieu dat nu al zo onder druk staat.
We springen dus heel erg onverschillig om met wat de voorzienigheid voor zijn mensenkinderen beschikbaar stelde, indien we niet spoedig tot inkeer komen van deze door eigenbelang ingegeven verblinding zal een afstraffing zonder twijfel ons deel worden.
De Vlaamse beweging anno 2007 die priester Daens onterecht als een van zijn voormannen opeist voor hun separatistisch streven viert elk jaar een eucharistieviering onder een hoogmoedig naar de hemel reikende toren waarin zelfvoldaan de huizenhoge letters prijken die iedereen reeds van in het lager schooltje ingeprent kreeg nl. AVV-VVK.
Het lijkt wel een provocerende omkooppoging aan de Allerhoogste.
Als alles voor Vlaanderen is, dan is Vlaanderen ook voor Christus.
Een Blasfemie die zijn gelijke niet kent en in schril contrast staat met de bescheiden aard van Adolf Daens die in intieme kring zijn zalvingen en gebedstondes uitvoerde bij al wie er maar behoeftig naar was.
De bescheidenheid en menslievendheid die Daens zo kenmerkten zijn hier ver zoek , arrogantie is ervoor in de plaats gekomen
traveller
donderdag, 2 augustus, 2007 - 17:19@ Devos
Haha, de Vlaming steekt zijn kop op en moet onmiddellijk terug naar de bescheidenheid verketterd worden.
Beste jongen, toen Daens nog leefde werden die brave bescheiden Vlamingen al bestolen en nu ze 2 euro in hun zakken hebben, niettegenstaande de blijvende belgische diefstal, moeten ze ze nog bescheidengeweg aan die arme steuntrekkers in Charleroi geven.
Aan Van Cau en Di Rupo zeker, we hebben ondertussen geleerd wat die er mee doen. Ze zijn al vechtend over de straat aan het rollen, publiek, om het leeuwendeel naar zich te trekken.
Wat is dat met die Vlaamse domheid, zit er iets in de Vlaamse lucht???
Eric Jans.
vrijdag, 24 augustus, 2007 - 13:52@ Devos:
<<Deze verworpenen kunnen niet snel genoeg de verstotenen worden volgens de doctrine van de NVA (verstoten van een sociale zekerheid waarvan vandaag de dag juist door toedoen van Daens alle Belgen kunnen genieten).>>
U wakkert met dit soort praatjes alleen maar het ecxtremisme aan. Waarom? Om de ontstellend simpele reden dat uw analyse hier 'fout' is.
Immers, hetgeen cd&v en VLD op het voorbije formatieberaad hebben voorgesteld juist 'gematigd' was in die zin dat het er juist op gericht was om de sociale zekerheid van alle splitsingsscenario's te ontzien.
Wat u hier beweert (en zélfs m.b.t. het partijprogramma van n-va dat ook de solidariteitsmechanismen ontziet ONDANKS de scheiding die ze voorstaan) is bijgevolg en zondermeer pure haatzaaierij tegen het Vlaamse autonomiestreven van die partij. U poogt dat autonomiestreven te discrediteren door er manifeste onwaarheden over te verspreiden en u meet zich daarbij een christelijk-menslievend aura aan. In de Bijbel noemt christus dit soort geloofsmisbruikers 'witgekalkte graven': mooi van buiten maar van binnen zo rot als een lijk.
Als u iets tegen Vlaams autonomiestreven hebt moet u dat standpunt verdedigen met echte argumenten, niet met onwaarheden.
Bovendien: in Pas de Calais of Nord-Rhein-Westfalen leven ook armen. Zijn wij 'slecht' omdat we ons daar minder politiek over ontfermen dan over die van pakweg Charleroi of Hoboken?
Komaan man... dat is toch geen ernstige argumentatie voor het behoud van Belgique, een land dat in de 19de en aanvang 20ste eeuw de Vlamingen gewoon aan hun lot heeft over gelaten.
U bent niet ernstig.
En wat meer is: ik wil graag de armen van Charleroi steunen. Hoe stelt u voor dat ik dat doe? Misschien ¤ 100,- storten op rekening van huisvestingsmaatschappij 'La Carolorégienne'? Zou het helpen, denkt u?
Met Christelijke groet,
Eric Jans.
Eric Jans.
vrijdag, 24 augustus, 2007 - 14:16@ Devos:
Men heeft het in Belgique steeds over de veelgeroemde solidariteit onder Walen en Franstaligen. Welnu, mijn beste, als ik de discussies, debatten en zelfs ferme ruzies over bevoegdheden en geld tussen Walen en Brusselaars van de voorbije jaren even in herinnering breng... wat blijft dan nog van die grrroote solidariteit nog over?
Wat ik wil zeggen is dit: als het over de verdeling van hun eigen onderlinge middelen gaat, is er van die solidariteit onder francofonen geen bal en geen fluit meer te merken.
De 'solidaritée' bestaat er alleen maar in zoverre zij zich 'tegenover' de Vlamingen kan manifesteren. Immers: dáár moet het manna vandaan komen, hé.
Welnu... zo gezien zijn Walen veel minder solidair dan Vlamingen.
Wij zijn nettobetaler in belgique zij zijn sindsjaar en dag netto-ontvangers en ruzieên daarbij onderling over de ontvangsten.
In die zin laat ik me als Vlaming niet graag op een Belgicistisch wijsgerig toontje morele lessen lezen over solidariteit. En zéker niet vanuit een 'christelijke traditie.
Vlaanderen heeft in belgique genoeg aflaten betaald en doet het nog dagelijks om de Belgische hemel to mogen verdienen. Resultaat? We worden door u voor egoïstische, asociale anti-Daensisten uitgescholden.
Bedankt, hoor... maar dát 'Belgique' hoeft hier in Vlaanderen niet meer, hé. Met dat soort 'argumenten' hebben we het wel zo'n beetje gehad, denk ik.
Schoffeer maar eens iemand anders dan 'de Vlamingen'. Zoak u eens een andere pispaal.
Moeten wij hier voor transfers dokken om ons voortdurend voor egoïten, fascisten en tutti quanti te laten schelden?
Bedankt hoor... voor mij een ander land, graag. Ik ben uw discours een beetje beu!