Karel De Gucht over journalistiek

(...) Er bestaat geen absolute grens tussen goede en slechte journalistiek - het eerste is bijna onmogelijk te bereiken, het tweede is warrig - net zoals die niet bestaat tussen de Waarheid en de Leugen, wat de beschuldigingen van Luyendijk soms zouden laten geloven.

De echte wereld is niet zwart-wit, maar bestaat uit grijstinten. In deze wereld laten de journalisten afwisselend het beste en het slechtste zien. Ze moeten soms aanzienlijke inspanningen doen om kwaliteitswerk te leveren, want de concurrentie, de commerciële druk en hun deadlines maken hun taak soms nog moeilijker.

Om dit dilemma op te lossen zullen journalisten misschien het relatieve karakter van hun beroep moeten aanvaarden. Zij moeten niet op zoek gaan naar de enige en unieke absolute waarheid, maar veeleer hun ambities aanpassen en proberen om stuk voor stuk de puzzel samen te stellen om een zo volledig mogelijke visie op de waarheid weer te geven.

"Stel enkel die vragen waarop je het antwoord kent, en probeer het publiek te informeren, te amuseren, te verrassen en te ontroeren", schreef correspondent Coen van Zwol in een duidelijk realistischer repliek op Luyendijk, die bevestigde: "een groot deel van de journalistiek bestaat uit cliché's, manipulaties en luiheid. Ziedaar al een middel om zich te onderscheiden. En met wat geluk kan men soms de zaken veranderen en de vastgeroeste ideeën aan het wankelen brengen".

Want laten we niet vergeten dat het ultieme doel precies moet zijn om dingen te veranderen, en te doen nadenken. (...)

Karel De Gucht in een toespraak op het event '5 jaar beurzen voor journalisten' van de Koning Boudewijnstichting, 20 november 2008 [vertaald uit het Frans]